Greve çıkmıştık ve ilk gün çoğumuz heyecan ve telaş içindeydik. Hepimiz önlük giymiştik. Davul zurnayla hayal çekiyorduk. Sendika yöneticilerimiz konuşmalar yaptı. Bazılarımız slogan atıyor, bazılarımızın sesi dahi çıkmıyordu. İlk dakikalarda heyecanımız adeta tavan yapmıştı. Sanki patron bizi duyacak ve bir saat sonra işbaşı yapın diyerek grevimizi bitirecekti. Sonra konuşmalar bitti, çağıran olmadı ve biz sanki bir başımıza kaldık.
Biz daha ne yapacağımızı bilemiyorken günler geçti, grevimize desteğe gelenler oldu. Bu bizi çok mutlu etmişti. Fakat gelenleri nasıl karşılayacağımızı, ne yapacağımızı bilmiyorduk. Bu tanımadığımız insanlarla neyi, nasıl konuşacağımızı bilmiyorduk. Gelenler bizden bir şey mi isteyecekti, bizi bir yerlere mi çağıracaktı, bilmiyorduk. Hepsi güler yüzlü, dost canlısı insanlardı. Sohbetlerinden çok şey öğrenmeye başladık. Bizler de onlara neden greve çıktığımızı, neler hissettiğimizi anlattık. Bizi çok iyi anladıklarını gördük çünkü onlar da işçiydi. Bazıları daha önce bizim gibi greve çıkmıştı. “Dün bize, bugün size, yarın başkasına, dayanışma en çok işçilere lazım” diyorlardı. Bize getirdikleri gazetenin adı da İşçi Dayanışması’ydı. Evet, fabrikada düşük ücret alıyor, ağır şartlarda çalışıyor, haksızlığa uğruyorduk ve bu nedenle greve çıkmıştık. Ama grev yerinde bize desteğe gelenleri görünce, yeni insanlarla tanışınca, onlardan destek ve dayanışma görünce “iyi ki greve çıkmışız” diye düşündük.
Bizim grevimizin bütün işçileri ilgilendirdiğini biz daha önce hiç düşünmemiştik. Biz işçileri birbirimize bağlayan bağlar olduğunu greve çıkınca anladık. Dostluk, arkadaşlık, sınıf kardeşliği çok güzel bir duyguymuş. Birlikte hakkımızı aramak çok güzel bir duyguymuş. Grevimizi kararlıca sürdürmek hepimiz için artık çok daha önemli olmuştu. İşçilerin gerçekten de yaşayarak öğreneceği şey var. Şimdi yaşadıklarımızdan öğrendiklerimiz sayesinde Corning Optik’te grevde olan kardeşlerimizi ziyarete gittiğimizde sanki yine biz grevdeymişiz gibi hissediyoruz. Her grev bizim grevimiz, her grev yeri bizim grev yerimiz, her grev çadırı bizim grev çadırımız.