
Ankara’da emekçi kadınlar olarak bir araya geldik, “Diren” filmini izledik. İşçi Dayanışması’nın 184. Sayısında, Emekçi Kadın köşesinde çıkan “Bu Hayatı Yaşamanın Başka Bir Yolu Olmalı…” yazısında anlatılanlar üzerine filmi merak etmiştik. Kadınların mücadelesinden önemli bir kesit sunan bu güzel filmi izledikten sonra sohbet ettik. Filmin işçi bir kadın olan kahramanı Maud’un yaşamı, filmin anlattıkları, kendi yaşamlarımız ve mücadele üzerine konuştuk.
Önce “bu hayatı yaşamanın başka bir yolu var mı?” diye sorduk birbirimize. Tek başınayken düşündüğünde bu hayatı yaşamanın başka bir yolu olmasını istediğini ama o yolu bulamadığı zaman umutsuzluğa kapıldığını söyledi bir arkadaşımız. Başka bir emekçi kadın arkadaşımız söze girerek “film yıllar öncesini anlatıyor ama aslında yaşadıklarımıza ayna tutuyor” dedi. Filmde 1912’de çamaşırhanede çalışan ve kadınlara oy hakkı için mücadele eden kadın işçilerin yoksulluk, taciz, ağır çalışma koşulları gibi sorunlarla boğuştuğunu bugün de bizim hayat pahalılığı, yoksulluk, ağır baskılar, çocuklarımıza nasıl bir gelecek bırakacağımız gibi sorunlarımız olduğunu anlattı. Depo işçisi genç bir kadın “herkes şikâyet ediyor ama bir araya gelmeden bu şikâyet ya da öfke bir şey ifade etmiyor aslında. Tek başımıza bir şey yapamayacağımızın farkındayız hepimiz. O yüzden duruyor, bekliyor insanlar. Bazı işçiler örgütlenmekten korkuyor, grevden korkuyor. Ama korkacağımız şeyler bunlar değil. Sistemin bizi sindirmesinden, ondan sonra yapacaklarından korkmamız gerekiyor. Elimizi taşın altına koymamız gerektiğini anlamalıyız” dedi. Birlikte olduğumuzda umutlu olduğumuzu, başka bir hayatın kapılarını araladığımızı konuştuk.
Neler yapabiliriz diye sohbet ederken “siyaset yapmak deyince aklımıza ne geliyor?” diye sordu bir arkadaşımız. Biri “tamamen yalan dolan” dedi. Genç bir hemşireyse konuyu şöyle özetledi: “Önceden olsa çekinirdik konuşmaya ama şu an yaşadığımız her şey zaten siyaset olduğu için çekinmiyoruz. ‘Siyaset yapma’ denilmesi bana komik ve saçma geliyor. Çünkü yaşadığımız her şey siyasete bağlı.” Biz emekçi kadınların, gençlerin, işçilerin siyaset yapması gerekiyor. Çünkü patronlar sınıfı ve egemenler bizim karşımızda sürekli siyaset yapıyorlar. Yalanlarla dolanlarla emekçileri kandırıyor, kutuplaştırıyor, kendi çıkarlarını koruyorlar.
Hem “Diren” filminde anlatılan kadınların verdiği mücadele hem de başka örnekler “hak verilmez alınır” gerçeğini güzel bir şekilde ortaya koyuyor. 1917 Ekim Devriminde emekçi kadınlar mücadelenin en ön saflarında olmuşlar. İşçi sınıfı iktidarı alınca birçok köklü değişiklikle birlikte emekçi kadınların dünyası da değişmiş, pek çok hakka sahip olmuşlar. Örneğin filmde de işlenen oy hakkı meselesinin en erken çözüldüğü ülkelerden biri Rusya. 1917’de devrimden hemen sonra kadınlara seçme ve seçilme hakkı tanınmış ve bu işçi sınıfının iktidarı ele almasıyla mümkün olmuş. İzlediğimiz film ve sohbetimiz sayesinde anladık ki emekçi kadınlar olarak değişim istiyorsak, işçi sınıfının siyasetini yapmalıyız, mücadelenin en önünde olmalıyız!