25 Ekimde Aydın’daki KYK yurdunda bozuk asansörün düşmesi sonucu 22 yaşındaki bir evladımız, Zeren Ertaş hayatını kaybetti. Bu faciayı duyunca duygudan duyguya savrulduk; üzüldük, öfkelendik, kendi evlatlarımız için korktuk. Yurtta kalan öğrenciler asansörün bozuk olduğunu ve tamir edilmesi gerektiğini defalarca yetkililere iletmişler. CİMER’e şikâyetlerini yazmışlar. Ama yetkililer umursamamış, görmezden gelmişler. Ama bu umursamazlık Zeren’in ölümünden sonra da devam etti. Validen yurt görevlilerine kimse sorumluluk almadı. Kimisi daha da ileri gidip ölen evladımızı suçlamaya vardırdı işi.

Bu faciadan sonra da çeşitli yurtlarda benzer asansör arızalarının çıktığını, öğrencilerin asansörde mahsur kaldığını duymaya devam ediyoruz. Ama tek bir yetkilinin istifa ettiğini duymadık. Bunun yerine olayı örtbas etmek, yurtların önünde, üniversite kampüslerinde, kent meydanlarında yapılan protestoları bastırmak için ellerinden geleni yapıyorlar.

İş cinayetlerinde, depremde, selde hep aynı tutumu görüyoruz. Patronlar maliyet olarak gördükleri için iş güvenliği önlemlerini almıyorlar ve iş cinayetlerine sebep oluyorlar. Sebep olduğu ölümlerin gerçekten bedelini ödeyen tek bir patron görmedik. Şimdiye kadar meydana gelen depremlerde on binlerce insanımız öldü, rant ve kâr hırsıyla yapılan çürük binaların sorumluluğunu hiçbir devlet yetkilisi, kurumu almadı. Müteahhit firmalara göstermelik cezalar verildi. Sellerde yüzlerce insanımız dere yataklarının yapılaşmaya açılması yüzünden hayatını kaybetti ama dere yataklarına imar izni verenler, göz göre göre cinayete kapı aralayanlar sorumlu tutulmadı. Bunları yapmak yerine hesap verilmesini isteyenler, cinayetleri protesto edenler korkutulup sindirilmeye çalışıldı. İşte şimdi aynı şeyi yurtlarda yapıyorlar. Çocuklarımızı sindirmeye çalışıyorlar.

KYK yurtlarında asansörlerin bakımı ve tamiri yapılmıyor. Sağlıksız ve yetersiz yemekler veriliyor, şehir merkezine ve üniversiteye çok uzak alanlarda, dağ başlarında yapılan yurtlarda öğrenciler ulaşım sorunu yaşıyor. Işıklandırmalar yetersiz, güvenlik yetersiz, temizlik yetersiz… Ama yetkililere sorarsanız lüks otel konforunda yurtlar yaptıklarını iddia ediyorlar! Biz çocuklarımızı bin bir zorlukla üniversitelere gönderiyoruz. Ölsünler diye değil okusunlar diye! Çocuklarımızın can güvenliği sağlansın, sağlıklı ve yeterli beslensinler, barınma sorunları çözülsün istiyoruz. Ücretlerimizden fazlasıyla vergi kesiliyor, aldığımız her şeyin vergisini ödüyoruz. İktidar ve sermaye nemalansın diye değil toplumun ihtiyaçları karşılansın diye! Peki, bizim çocuklarımız yurtlarda barınamayacak mı? Bu gidişata bir dur demeyecek miyiz?