Ben Türk Metal Sendikası’nın örgütlü olduğu bir fabrikada çalışıyorum. Fabrikada bir işçi arkadaşımla geçen sohbetimizi aktarmak istiyorum.

Sohbetimiz işçi arkadaşın sendikaların tutumlarından kaynaklı yakınmaları ile başladı. “Sendikalar işçilerin yanında değil, hepsi patron yanlısı, ben şimdiye kadar işçileri tutan bir sendika görmedim, ama önceden hep işçinin yanındaymış sendikalar” dedi arkadaş. Bunun üzerine ben de sendikaların neden bu durumda olduğunu anlatmaya çalıştım. İşçilerin sendikalarına sahip çıkmadığını, 12 Eylül 1980 askeri darbesinden önce böyle olmadığını, işçilerin sendikaları denetlediğini, bu yüzden mücadeleci var olduğunu ve bunların işçilerin yanında yer aldığını söyledim. Bugün bizim yapmamız gereken de sendikalarımızı ve temsilcilerimizi sürekli denetlemek.

Ama bugün Türk Metal için böyle bir şeyin zor olduğunu, genelde patron tarafından fabrika kurulmadan önce getirilen, temsilcileri işveren tarafından seçilen bir sendika olduğunu hepimiz biliyoruz. Bizim işyerinde de temsilci işveren tarafından seçilmiş. İşçiler sadece sendikayı maaşlarındaki kesintiden biliyorlar. Bu durumun değişmesi bizim elimizde, sendikalarımıza sahip çıkıp denetlersek sendikalar da patronların yanında yer alamayacaklardır.