Konak Belediyesi işçilerinin grevine dayanışma için gittim. Orada çekilen bir fotoğrafı UİD-DER’li abime gönderdim. İlk kez grev yaşamış biri olarak başka bir greve destek verirken hissettiklerimi sordu. Anlattım. Zaten UİD-DER sitesini ve abimin paylaşımlarını düzenli takip ediyorum.
Biz TTL işçileri olarak 41 gün süren zorlu bir grev süreci yaşadık. Bu benim ilk grev deneyimimdi. Fabrikada yıllardır birlikte çalıştığımız halde aramızda güçlü bir bağ yoktu. Ama grev başladığında zamanla kaynaştık, birbirimize daha çok bağlandık. Grev çadırı ve fabrika önü bizim evimiz gibi oldu. Grevin başından sonuna kadar sendikamız ve sınıf dostlarımız bizi hiç yalnız bırakmadılar.
Bu dostlardan biri de Konak Belediyesi’nde çalışan bir işçi kardeşimizdi. Bizim grev boyunca hep yanımızda oldu. Şimdi de onlar greve çıktılar. Duyar duymaz tüm kalbimle destek olmak istedim. Grev alanına gururla gittim. O işçi kardeşime “Biz başardık, siz de başaracaksınız” dedim. İçimde huzur, mutluluk ve dayanışmanın verdiği gurur vardı.
Bizim grevimiz, hepimizde derin izler bıraktı. Anlamlı, güçlü, unutulmaz günler yaşadık. Öğrendik ki işçiler birlik olduğunda, birbirine sahip çıktığında haklarını kazanabilir.
Yaşasın Sınıf Dayanışması!