Siyasi iktidar yoksullaştırma politikalarını sürdürüyor. Enflasyon balyozunu işçi ücretlerine, emekli aylıklarına, kamu çalışanlarının maaşlarına indiriyor, ücretleri tuzla buz ediyor. İşçilerin, kamu emekçilerinin, emeklilerin cebinden çalınan milyarlar doğrudan patronların kasalarına aktarılıyor.
Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu Araştırma Merkezi (DİSK-AR), 7 Mayısta bir rapor yayımladı. Ücret Kayıpları İzleme Raporu, enflasyonun işçi sınıfı üzerindeki yıkıcı sonuçlarını gözler önüne seriyor. İşçi ve emekçilerin enflasyon ve kesintiler nedeniyle yaşadığı kayıpların boyutlarını aktarıyor. Rapora göre enflasyonun emekçiye dört aylık faturası en az 177 milyar lira! TÜİK tarafından açıklanan yüzde 13,36’lık dört aylık resmi enflasyonun dört ayda ücretlerde toplam kayıp en az 176 milyar 600 milyon lira. Bir asgari ücretli işçinin alım gücünde yaşadığı kayıp toplam 2 bin 953 lira. Yani 22 bin lira civarındaki net asgari ücret, Nisan 2025’te net 19 bin 151 liraya gerilemiş gibi oldu.
Gelir adaletsizliğinde Avrupa birincisi olan Türkiye, vergi adaletsizliğinde de şampiyonlar liginde. Her senenin sonunda vergi rekortmenleri, ücretleri açlık sınırının bile altında kalan yoksul emekçiler oluyor. Milyarlarca dolarlık servetlere sahip patronlar ise teşvik, yatırım desteği vs. almalarının yanı sıra vergi afları, vergi indirimleri gibi yöntemlerle tek kuruş vergi ödemiyorlar!
Rapordaki hesaplamaya göre brüt 52 bin lira ücretle çalışan işçinin eline geçen ücret, yılın daha dördüncü ayında 34 bin 443 liraya geriledi. Kamu çalışanlarının ücretleri ve emekli aylıklarındaki erime de benzer bir tabloya işaret ediyor. Nisan 2025 itibarıyla en düşük memur maaşı 43 bin 726 lira iken, 4 aylık enflasyon kaybı sonrası bu rakam 36 bin liraya geriledi. Yılın dördüncü ayında memur maaşlarında toplam kayıp 7 bin 709 liraya ulaştı. 14 bin 469 liralık en düşük emekli aylığı ise yılın ilk dört ayında 1933 lira değer kaybetti. Böylece dört aylık enflasyon kaybı sonrası emekli aylığı 12 bin 536 liraya geriledi.
Bu rakamlar iktidarın işçi sınıfını ne denli yoksullaştırdığını gösteriyor. Üstelik rapordaki hesaplamalar TÜİK’in enflasyon verileri üzerinden yapılıyor. TÜİK’in verilerinin gerçeği yansıtmadığını biliyoruz. Hal böyleyken kayıplarımızın raporda aktarılan miktarların üzerinde olduğu açık. Zaten yoksullaşmayı iliklerimizde hissediyoruz. Kaybetmemizi engelleyecek tek şey, iktidarın işçi düşmanı politikalarına, sermaye sınıfının saldırılarına birlikte karşı durmamızdır.