9 Temmuzda Hindistan genelinde milyonlarca işçi, emekçi, çiftçi ve genç, Modi hükümetinin işçi düşmanı politikalarına karşı ülke çapında greve çıktı. Kentlerden köylere, fabrikalardan tarlalara kadar yaşamı durduran dev grev, Hindistan’daki tüm büyük sendikaların içinde yer aldığı Merkez Sendikalar Ortak Platformu’nun çağrısıyla gerçekleştirildi. Greve, çiftçi örgütleri, öğrenci birlikleri, kadın örgütleri ve bilişimden gazeteciliğe, madencilikten limanlara dek pek çok sektörden işçi ve emekçi destek verdi.
Grev, Hindistan işçi sınıfının yıllardır karşı karşıya olduğu saldırılara karşı büyüyen öfkesinin bir diğer ifadesi oldu. Milyonlarca işçi ve emekçi özelleştirme politikalarıyla kamu hizmetlerinin tasfiye edilmesine, işgününün uzatılmasına, güvencesiz sözleşmeli çalışmanın yaygınlaştırılmasına, grev hakkına dönük yasaklara ve sendikal örgütlenmenin önüne çıkarılan engellere tepkilerini dile getirdi. Özellikle Andra Pradeş eyaletinde çalışma saatlerini 10 saate çıkartan saldırı yasasının kabul edilmesi, tüm ülkede işçi ve emekçilerin öfkesini ve mücadele azmini büyüttü.
Greve katılan işçiler, uzun yıllar süren mücadelelerle kazanılmış hakların bir bir gasp edilmesine, ücretlerin yerinde saymasına, işsizliğin artmasına ve hayat pahalılığının her geçen gün artmasına karşı seslerini yükseltti. İşçi ve emekçilerin talepleri net ve ortak: İşçi karşıtı yasaların derhal geri çekilmesi, güvencesizliğe son verilmesi, kamu işletmelerinin özelleştirilmesinin durdurulması, eski emeklilik planının yeniden hayata geçirilmesi, asgari ücretin aylık 26 bin rupi (yaklaşık 303 dolar) olarak belirlenmesi ve Uluslararası Çalışma Örgütü’nün sendikal hakları güvence altına alan C87 ve C98 sözleşmelerinin onaylanması!
Hindistan’ın dört bir yanında etkili olan grevde, Delhi, Tamil Nadu, Bihar, Karnataka, Bengaluru ve birçok kentte yürüyüşler ve mitingler düzenlendi. Liman işçileri, madenciler, banka çalışanları, öğretmenler, sağlık emekçileri, kamu işçileri ve ulaştırma sektörü çalışanları üretimi ve hizmeti durdurdu. Grev özellikle kömür madenciliği, çelik sanayi, bankacılık, posta hizmetleri ve toplu taşımada etkili oldu.
Çeyrek milyarı aşkın işçi ve çiftçinin katıldığı bu büyük grev, işçi sınıfının birleşik mücadelesinin gücünü bir kez daha gözler önüne serdi. İşçi ve emekçiler emek düşmanı politikalara karşı “buradayız ve boyun eğmiyoruz” diyerek bir gövde gösterisi yaptı. Greve öncülük eden sendikalar, bu mücadelenin sadece bir başlangıç olduğunu belirterek, talepler kabul edilene kadar geri adım atmayacaklarını vurguladılar.