Sağlık Bakanlığı’nın son düzenlemeleriyle birlikte Aile Sağlığı Merkezleri (ASM) büyük bir çöküşe sürükleniyor. Halk sağlığını korumakla görevli ASM’ler, sağlık hizmeti sunulan yerler olmaktan çıkarılıp, sağlık emekçilerini cezalandıran, halkı sağlık hizmetinden mahrum bırakan bir yapıya dönüştürülüyor.
Yeni yönetmeliğe göre, kayıtlı olduğunuz ASM’ye 6 ay boyunca gitmezseniz ya da bir yıl içinde 7’den fazla kez hastane başvurusu yaparsanız aile hekiminizden kesinti yapılıyor. Bu uygulama, halkın sağlığa erişimini kolaylaştırmak yerine, hastanın gelmemesinin faturasını sağlık çalışanına kesiyor. Koruyucu sağlık hizmeti veren bir sağlık biriminin başarısı, bireylerin daha az hastalanması ve daha az başvuru yapması değil midir? ASM’lerdeki hekimlerin ağrı kesici, mide koruyucu, antibiyotik gibi ilaçları yazmasını kısıtlayıp sonra da hastanın ASM yerine hastaneye gitmesinin faturası niye sağlık çalışanlarına kesiliyor?
Sağlık hizmeti bir kamu hizmeti olmaktan çıkarılıyor, kâr elde etme amacıyla işletilen şirket mantığına indirgeniyor. Böylece, birinci basamak sağlık hizmetleri halkın sağlığıyla değil, performans puanlarıyla ölçülüyor. ASM’lerde çalışan doktorlar, hemşireler, ebeler, yardımcı personel; düşük ücret, artan angarya ve mobbing ile baş başa bırakılıyor. Performansa dayalı kesintilerle maaşlar düşerken, personel sayısı yetersiz kalıyor, iş yükü katlanıyor. Bu koşullarda kaliteli, bütüncül bir sağlık hizmeti sunmak imkânsız hale geliyor.
Bir başka büyük sorun ise göçmenlere yönelik sağlık hizmetlerinde yaşanıyor. Yönetmeliğe göre göçmenler artık Aile Sağlığı Merkezlerinden hizmet alamayacak, Göçmen Sağlığı Merkezlerine yönlendirilecekler. Oysa göçmenlerin yoğun olarak yaşadığı bölgelerde dahi bu merkezlere erişim mümkün değil. Bu, göçmenlerin temel sağlık hakkının elinden alınmasıdır anlamına geliyor. Ayrıca toplum sağlığı açısından büyük bir tehdit oluşturuyor. Güvencesiz, düşük ücretle çalışan göçmen işçinin aşı, takip ve koruyucu sağlık hizmetinden yararlanamaması aynı zamanda hastalıkların daha kolay yayılması anlamına geliyor.
Bu düzenleme sağlık çalışanlarının dediği gibi “eziyet yönetmeliği” olarak adlandırılmayı hak ediyor. Sağlığın hak olarak görülüp pazarlık konusu yapılmaması için, sağlık emekçilerinin koşullarının düzeltilmesi için, göçmen sınıf kardeşlerimizin dışlanmaması için sesimizi birlikte yükseltelim. Emeğe, eşitliğe, nitelikli sağlık hakkımıza hep birlikte sahip çıkalım!