Uluslararası İşçi Dayanışması Derneği sitesinde yayınlanmıştır (https://uidder.org)

Anasayfa > Şiirler > 11 Yaşında Bir İşçi Çocuğundan Şiirler

11 Yaşında Bir İşçi Çocuğundan Şiirler

Çocuk

O daha doğarken grevde

O daha doğarken dayanışmada

O daha doğarken savaşta

O bir çocuk!

 

O kanların içinde doğdu

O dumanların içinde doğdu

O barutların içinde doğdu

O bir çocuk!

 

O öfkeyle doluyor

O hınçla büyüyor

O gördüğü savaşlara kin duyuyor

O bir çocuk!

 

Babası ölümün kucağında

Annesi 40’ında

O bir çocuk!

 

O iki yaşında

O yakında proleter

O yakında örgütlü

O yakında direnişçi

O bir işçi çocuğu!

 


Örgütlüysek Her Şeyiz Örgütsüzsek Hiçbir Şey!

Ben Filistinli çocuğum

Ve bir kuru ekmek

Bir hayata

Mal olur mu?

 

Bizim oynadığımız oyuncaklar

Bir kuru kafa ve kurşun

Yüzü gülmeyen çocuklar

Aç karınlarıyla sığınak arıyorlar

 

Sığınak dediğimiz yerler

Bombalanmış yerler

Ne temiz hava alıyoruz

Ne de bir yudum su…

 

Burada her yer duman,

Her yer barut ve kan

Burada nasıl yaşayacağız?

Nasıl yüzümüz gülecek?

 

Ne yalan söyleyeyim

Herkes açlıktan

Ve savaştan ölüyor

Bir yudum suya muhtacız.

 

Bizim gözlerimiz

Faltaşı gibi büyük

Annelerimiz yok!

Babalarımız yok!

 

Nereye gitsek

Bombalar yağıyor

Alıştık yağan bombalara

Yağmur gibi geliyor.

 

Ama ıslanmıyoruz

Tam tersine

Kanlar akıyor

Sağlam yerimiz yok!

 

Karınlarımız davul gibi

Ekmek yok

Su yerine kan var

Açız, aç!

 

Her yerde acıların yankısı

Seslerimiz ağlıyor

Acıyla gözlerimiz

Ağlıyoruz…

 

Eğer bu savaşsa

Bombaların yağması

Savaşsa

Biz buna katlanacağız mecburuz

 

Savaş desen çocukların oyuncağı

Barış desen bizim hayalimiz

Barışın yüzünü göremiyoruz

Kaç yıldan beri

 

Hayal desen bizde çok

Savaş desen bizde çok

Barış desen bizde yok

Ne kaldı, mutsuz bir hayat

 

Fakirlik bizim göbek adımız oldu

Susuzluk ve

Açlık

Bu nasıl hayat?

 

Anneler ve

Babalar

Kucaklarında ufacık

Bebeklerini taşıyorlar

 

Çocuklar kan içinde

Kimi bacaksız

Kimi kolsuz

Bombalar yüzünden

 

Kulaklarımızda

Hâlâ açların sesleri inliyor

Unutamıyorum o sesleri

Acının yükseldiği sesleri

 

Sokakta bombaların sesi

Aklımızda barış hayalleri

Ve ağlamak

Bizim hayatımızı aldı

 

Yaşam direnci veriyoruz

Acıyla, kanla

Şuralarda yaşamak büyük bir acı

Yüreğin acısı, bombaların acısı değil

 

Gülün solduğu yer

Asıl burasıdır

Kötü havayla

Yaşayan kimse yok!

 

Açız, aç diye bağırıyoruz

Analarımız kaybolan çocuklarını

Çocuklar kaybolan analarını arıyorlar

Acıyla, kanla

 

Burada oynadığımız oyun

Saklambaç

Ama bildiğin saklambaç değil

Bombalardan ve mermilerden saklanmak!

 

Üstümüze bombalar yağarken

Annelerimiz ve babalarımız

Acı içinde kıvranıyor

Ve ölüyor

 

Öldüğü yerler

Ölü kokuyor

Dedim ya

Temiz hava yok!

 

Yardım istiyoruz, yardım

Acı değil

Savaşmak değil

Yardım istiyoruz, yardım

Ancak yardımı savaş güçlerinden değil

Proletaryadan bekliyoruz.

  • Şiirler [1]

Kaynak URL: https://uidder.org/11-ya%C5%9F%C4%B1nda-bir-i%C5%9F%C3%A7i-%C3%A7ocu%C4%9Fundan-%C5%9Fiirler

Links
[1] https://uidder.org/taxonomy/term/310