Tüm dünyayı etkisi altına alan ekonomik kriz insanlığı açlığa, yoksulluğa ve savaşlara sürüklüyor. Bugün bölgesel olarak devam eden emperyalist savaş dizginsiz bir şekilde sürüyor. İşten atılan işçilerin sayısı giderek artmakta. Bunun sonucunda toplumsal sorunlarda bir artış görmekteyiz; bankamatiklerin soyulması, işlerinin kötü gitmesi ve borçlarını ödeyemedikleri için intihar edenler vb. İşten atılan işçilerin yaşadığı maddi imkânsızlıklar sonucu yaşanan dramlar da giderek artmaktadır. Kapitalizm kendisi çürüdükçe tüm insanlığı da çürütmeye devam ediyor.

Bu toplumsal sıkıntıların yanında tüm dünyada işçi hareketlerinde bir yükseliş yaşanmakta, çürüyen kapitalizme biriken öfke artık insanların içine sığmamaktadır. İşten atılan işçiler fabrika işgalleri gerçekleştiriyorlar. Yunanistan’da işçiler ve öğrenciler günlerce süren eylemler gerçekleştirdiler. Mısır’da ise demiryolu işçileri taleplerini kabul ettirmek için 2 gün iş bırakma eylemi gerçekleştirmişlerdi. Fransa’da emekçiler krizin faturasını ödememek için 2 milyon işçinin katıldığı bir genel grev gerçekleştirdiler. Bir paçavra gibi değersiz görülen işçiler artık nasırlı yumruklarını daha sert kaldırmaya başlamıştır.

İçinden geçtiğimiz ekonomik kriz sonucu işçilere reva görülenler artık işçilerin zincirlerinden başka kaybedecek şeyleri olmadığını bizlere göstermektedir. Dünyanın çeşitli bölgelerinde yaşanan işçi hareketlerinden sorunlarımızın ortak olduğunu görüyoruz. Tüm dünya işçi sınıfı kapitalizmi yok etmek için mücadelelerini ortaklaştırmalı, işçi sınıfının enternasyonalizm bayrağını yükseltmelidir.