Yaşanan ekonomik krizle beraber birçoğumuz işsiz kaldık. Patron tarafından sefalet koşullarında yaşamaya mahkûm edildik. Ben metal sektöründe çalışan bir işçiyim ve şu an halen çalışıyorum. Şu an diyorum çünkü yarın işsiz kalmayacağımın bu yaşadığımız sistemde garantisi yok.
5 Mart akşamı işten dönerken bir büfenin önünde erkeklerin ve kadınların oluşturduğu uzun bir kuyruk gördüm. Merak ettiğim için oraya doğru yöneldim ve iyice yaklaştım. Aslında, seçim çalışmaları kapsamında yardım adı altında gerçekleştirilen bir kepazeliktir diye düşünüyordum. Ancak bir Sayısal Loto bayisi olduğunu gördüm. Kuyrukta bekleyenlerin kimilerinin gözlerinde bu sefer ben olmalıyım dercesine bir ifade vardı. Bu kuyrukta bekleyenlerin hepsi işçiydi. İşten çıkartılan, uzun bir süredir iş bulamayan, umudunu sayısal lotoya bağlayan bizim kardeşlerimiz bunlar. Düşünerek evin yolunu tuttum.
Bu sistem milyonlarca işçinin umudunu böyle sayısal loto gibi şans oyunlarına bağlıyor. İşçileri bireysel kurtuluş umutlarıyla oyalayarak yozlaştırıyor. “Ya tutarsa” diyerek bizleri bu tuzağın içine çekip, biz işçileri, kurtuluş yolunun bireysel olabileceği yanılsamasına itiyorlar.
Akşama kadar biz işçilerin üzerinden milyonlarca lira kazanan asalakların açtıkları bir “umut” kapısıdır şans oyunları. Bir taşla iki kuş vuruyorlar, hem bu şans oyunlarından milyarlar elde ediyorlar, hem de biz işçileri bir araya gelip mücadele etmekten alıkoyarak, bireysel kurtuluş yollarında umutlarımızı tüketmemizi sağlıyorlar.
Umutlarımızı buralarda tüketmeyelim arkadaşlar. Bugün yaşanan kriz sürecinde işsizliği, sefaleti, açlığı bizler yaşıyoruz. Acıları hep biz çekiyoruz. Peki, patronlar ne yapıyor? Lüks, sefa ve bolluk içinde yaşıyorlar. Onlar işçilerin bir araya gelmesini, birleşmesini istemezler, herkesin kendi yoluna gitmesini, kimsenin diğerinin derdine ortak olmamasını arzularlar, bu sayede düzenlerini sürdürme çabasındadırlar. Bu tür şans oyunlarını kurtuluş olarak biz işçilerin önüne sürüyorlar. Bu aldatmacaya kanmayalım. Onlar şunu çok iyi biliyor, birleşirsek yer yerinden oynar. Biz işçilerin kurtuluşu, bütün ülkelerin işçilerinin birleşmesi ve tek yumruk olarak patronlar sınıfını yerle bir etmesine bağlıdır.
Kurtuluş yok tek başına ya hep beraber ya hiçbirimiz!