1 Mayıs’ta Türkiye’de olduğu gibi dünyanın dört bir yanda da milyonlarca işçi, krize ve yoksulluğa karşı alanlara inerek patronlar sınıfına öfkelerini haykırdılar ve işçi sınıfının uluslararası dayanışmasını sergilediler.
Fransa’da 300 farklı yerleşim yerinde yapılan kitlesel mitinglerde, 1 milyondan fazla işçi sokakları sloganlarıyla inletti. Paris sokaklarında döviz ve pankartlarıyla 165 bin işçi yürüdü. Fransız işçiler Sarkozy’ye ateş püskürdüler ve “Bankerler için ödeme yapmayacağız!” dediler.
Avrupa’nın en yüksek işsizlik oranına sahip ülkesi olan İspanya’da da kitlesel yürüyüşler gerçekleştirildi. Madrid’de yapılan 1 Mayıs kutlamalarına 65 bin işçi katıldı.
İtalya’da geçtiğimiz ay yaşanan depremde yüzlerce insan hayatını kaybetmişti. Sendika liderleri de, en yüksek kayıp veren L’Aquila kasabasında, depremin ardından işsiz kalan binlerce insan ile dayanışma örneği sergileyerek 1 Mayıs gösterilerini orada gerçekleştirdiler.
Yunanistan’da başkent Atina’da 6000 kişi yürüdü. Aralık ayında bir çocuğun katledilmesinin ardından yükselen protesto eylemlerinden korkan Yunan hükümeti Atina sokaklarına 4000 polis yığmıştı.
Almanya’nın birçok şehrinde 1 Mayıs dolayısıyla 400 ayrı gösteri ve yürüyüş organize edildi. Sri Lanka hükümeti tarafından sınır dışı edilen yaklaşık 1000 Tamilli de gösterilere katılarak hükümetin bu zalim tutumunu protesto etti. Almanya’da da Türkiye’deki gibi göstericilere polis saldırdı. Berlin’de ve Hamburg şehirlerinde çatışmalar yaşandı.
Rusya’da Moskova meydanında Rus Komünist Partisi ve sendikaların önderliğinde düzenlenen gösterilere 25 bin kişi katıldı. Karl Marx’ın heykelini taşıyan göstericiler, hükümetin istifa etmesini talep ettiler. Polis, St. Petersburg şehrinde 120 göstericiyi tutukladı.
Filipinler’de 7000 işçi toplanarak Manila’daki ABD Büyükelçiliğine doğru yürüyüşe geçtiler. Göstericiler Başbakanın işsizlere yaptığı “orduya katılın” teklifini protesto ettiler. Filipinler’de yoksulluk her geçen gün biraz daha artıyor. Bir ailenin günlük harcaması 922 peso iken asgari ücret 382 pesoyu geçmiyor.
Güney Koreli işçiler meydanlarda iş güvencesi talebini yükseltirken, Tayvan ve Japonya’da da işçi sınıfı sokaklardaydı.
Hindistan’da Yeni Delhi’de düzenlenen mitingde işsizlik ve ücret kesintileri protesto edildi. Kalküta’da da işçiler 1 Mayıs yürüyüşleri düzenlediler. Mitinglerde, emperyalizm ve Hindistan’ın dış politikası da protesto edildi.
1 Mayıs tüm dünyada 7’den 70’e işçilerin taleplerini ve özlemlerini haykırdıkları bir gündür. Vahşi kapitalizm işçi sınıfının her bir üyesine, bebek, çocuk, genç, yaşlı demeden saldırıyor. Sri Lanka’da bir işçi çocuğu, parasız eğitim talebini, hazırladığı bir dövizle 1 Mayıs meydanlarında dile getiriyor: “Tarlalarda çocuk işçi olmak değil, okula gidebilmek istiyorum!”