Taksim’e girilip girilemeyeceği çok tartışılan ve işçi sınıfının mücadelesiyle resmi tatil ilan edilen 2009 1 Mayısını geride bıraktık. UİD-DER’li işçiler olarak 1 Mayıs geleneğini sürdürmek için patronlar sınıfının saldırılarına karşı örgütlü mücadelemizle alanlardaki yerimizi aldık. Tüm dernek temsilciliklerimizden kaldırılan otobüslerle Kadıköy’de toplandık. Sloganlarımızla miting alnına doğru ilerledik. Binlerce işçi kardeşimizle ortak taleplerimizi haykırdık. Ayrıca alandaki işçi arkadaşlarımıza bizlerin sesi olan, dünyadaki tüm işçilerin grev, direniş ve mücadelelerinin anlatıldığı İŞÇİ DAYANIŞMASI bültenimizi ulaştırmaya çalıştık. Emekçi kardeşlerimize dernek faaliyetlerimizden bahsederek onları derneğimize davet ettik. Attığımız sloganlarla, 1 Mayıs’ı bizlere canları pahasına armağan eden işçi önderlerimizi andık. Dünyadaki tüm işçilerle sorunlarımızın aynı olduğunu ve çözümün birlikte mücadele ederek sağlanabileceğini anlatmaya çalıştık. Kadıköy’deki 1 Mayıs mitingi bitince alandan ayrıldık.
Sonrasında Gebze Sendikalar Birliği’nin organize ettiği 1 Mayıs mitingine katıldık. Kadıköy’deki mitinge nazaran Gebze’deki coşku ve heyecan, belki de birliğin sağlanmış olması nedeni ile daha fazlaydı. Tüm konfederasyonlardan sendikaların ve siyasi partilerin katıldığı miting ticaret odasının önünden başladı ve Gebze meydanına kadar devam etti. Parasız sağlık, parasız eğitim, parasız konut ve parasız ulaşım taleplerimizi dile getirdik. Ayrıca “Tüm işsizlere iş, işgünü kısaltılsın” sloganımızı da haykırdık.
Tüm bu taleplerimiz aslında bir hayal değil, olması gereken şeylerdir. Ama bu da kendiliğinden olmayacaktır. Nasıl ki bugün 8 saatlik işgünü ve birçok sosyal hak kazanımları tesadüf değilse bu taleplerimiz de tesadüfen gerçekleşmeyecektir. Patronların daha fazla kâr hırsı yüzünden her geçen gün daha da kötü koşullarda çalışmaya ve yaşamaya mahkûm ediliyoruz. Bu yüzden biz işçilerin örgütlü bir şekilde mücadele etmesi artık bir zorunluluk haline gelmiştir. Ya mücadele ederiz ya da kapitalizmin bataklığında kaybolur gideriz.
Yaşasın 1 Mayıs, Yaşasın Sosyalizm!