Dostlar, 2009 1 Mayıs’ını birlikte kutladık. Derinleşen krize rağmen işçilerin alanları yeterince doldurmaması bizler için düşündürücüdür. Emeği ile geçinen insanların o alanı doldurması gereklidir. Burjuvazi tıpkı 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Gününü “kadınlar günü” olarak tanımladığı gibi, 1 Mayıs’ı da “emek ve dayanışma günü” olarak tanımlayıp istediği alanda kutlanmasına izin veriyor. Oysa 1 Mayıs biz işçilerin birlikte kutlayacağı birlik, mücadele ve dayanışma günüdür. Tüm dünyada kutlanan, uluslararası işçi sınıfının ve birliğinin günüdür. Bizler bunu iyi kavramalıyız.

Burjuvazi bu sefer de Taksim alanını biz işçilere kapadı. Sendikaların başında bulunan bürokratlar tabanda hiçbir hazırlık yapmadan Taksim’e çıkmak istediler. Son güne kadar izin verilmedi. Daha sonra sınırlı bir katılımla izin verildi. Önceki yıla göre polisin müdahalesi daha az oldu. Tabii bu polisin iyi olmasından kaynaklı değil krizin giderek derinleşmesinden kaynaklıydı.

Bizler tüm coşkumuzu, mücadelemizi alanlara taşıdık. Kadıköy’deki kutlamaya düzenli ve disiplinli bir şekilde katıldık. İşçi sınıfının birliğini ve halkların kardeşliğini haykırdık. 1 Mayıs’ta kendi isteklerimizi ve sorunlarımızı haykırarak birliğimizi dost ve düşmana gösterdik. Gebze’de de katılım ve coşkumuzu aynen devam ettirdik. Bu coşku ve mücadele ile sınıfımızın önemini bir kez daha kavradık.

Merdivenlere sağlam basarak adım adım ilerlediğimizi düşünüyorum. Özellikle gençler arasında bu mücadelenin yaygınlaşması ve giderek benimsenmesi sınıfımız için bir güçtür.

Gelecek güzel günler için YAŞASIN 1 MAYIS!