Sevgili dostlar. Sizlere öncelikle şunları söylemek istiyorum. Biz hiçbir zaman kafamızdan şunu çıkarmamalıyız: kurtuluş yolu hiçbir zaman bireysellikten geçmez, biz bir şeyler yapmak istiyorsak, amacımıza ulaşmak istiyorsak, kendimiz ile birlikte diğer insanlarla da bunu başarmalıyız. Bu dünyada gerçekten kurtuluşun tek yolu kolektif çalışmadır. Bir düşünelim; örneğin kürekle bir kayık çekiyoruz ve hedefimiz de bir kıyıya ulaşmak. Biz kayıkta tek kişi olarak kürek çekersek kayık ilerler mi? Hayır ilerleyemez, çünkü o kayıkta pek çok insan var. Ama küreklere hep birlikte asılırsak ve inanarak o kıyıya ulaşmaya çalışırsak gerçekten de amacımıza ulaşırız. Eğer biz tek başımıza bir iş yapmaya kalkarsak hiçbir sonuç alamayız. İlk başta bizim kendimizden başlamamız gerekir, yani ilk adımları sağlam basarak diğer kişilere de sağlam bastırmalıyız. Bu şu demektir, ilk başta öğrendiklerimizi kendi kafamıza oturtup diğer insanlara da öğretmemiz lazım. Ama insanlara anlattığımız şeyleri ilk önce biz hayata geçirmeliyiz, yani ilk başta bizim atılgan olmamız lazım ki diğer kişileri teşvik edelim. Bizim öncelikle kendi okullarımızda, derneklerimizde bunları yapmamız gerekir.

Okullarda daima gündemi belirlemek, derneklerde de bazı konuşulması ve tartışılması gereken işleri yapmak gerekir. Bizim daima yapıcı olmamız gerek, bir insanı anlamak ve ona yardım etmek için onunla yakından ilgilenip onun yerine kendimizi koymamız gerek. Onunla aynı acıyı paylaşmak, onunla aynı tadı almak gerek. Biz her zaman tek yumruk olup, vurdum mu yıkanlardan olmalıyız. Hiçbir zaman hedefimizden dönmemeliyiz. Bugün paranın hâkim olduğu bir dünyada yaşıyoruz, okullarda gerçekten eğitim dedikleri şey yok artık. Eğitim parasız diyorlar ama okulun şu ihtiyacı var, şu eksik diye bizden sürekli para topluyorlar. Her şey net görünüyor, artık sosyalleşme dedikleri kavram etkisiz hale geldi. Bizim bu durumu ciddiye almamız lazım. Yapmamız gereken ise bunlara dur demektir. Bunlara dur demek için de örgütlü ve kolektif olmak gerekir ve bizim bilinçli olmamız lazım. Her şeyi öğrenmeli ama hiçbir şeyi unutmamalıyız.