Desa Deri işçilerinin Safaköy’de ve Düzce’de sürdürdükleri direniş, Sefaköy’deki fabrika önünde yapılan basın açıklamasıyla sona erdirildi. Safaköy’deki Desa Deri fabrikasında çalışan Emine Arslan, sendikalaşma mücadelesi yürüttüğü için 3 Temmuz 2008’de işten çıkarılmıştı. Düzce’deki Desa deri fabrikasından ise 41 işçi aynı nedenle işten atılmıştı. Tensikatların ardından 15 işçi Düzce’de, Emine Arslan ise tek başına Sefaköy’de direnişe başlamışlardı. Düzce’deki direniş 418 gün, Emine Arslan’ın direnişi ise 352 gün boyunca devam etti.
Açılan işe iade davası işçiler lehine sonuçlanmış ve bu durum geçtiğimiz günlerde Yargıtay tarafından da onanmıştı. Direnişlerin sona erdiğini duyurmak üzere gerçekleştirilen basın açıklamasında, Deri-İş Genel Teşkilatlandırma Sekreteri Gürsel Menteşe, işçilerin başlattıkları mücadelenin önünün kesilmesi için patronun her türlü ayak oyununu denediğini, jandarmanın ve emniyet güçlerinin baskısıyla karşılaştıklarını, işçilerin istifaya zorlandıklarını hatırlattı. Açıklamada, devam eden mahkemeden işçiler lehine çıkan kararın Yargıtay tarafından onaylanmasına rağmen, patronun işçileri işe geri almayı kabul etmediği ve tazminatı ödeyerek işçilerden kurtulmayı tercih ettiği ifade edildi. Kararın çift yönlü olduğu ve işçilerin işe geri alınmasının işverenin insafına bırakılmış olduğuna dikkat çekildi.
Yargıtay kararına göre, işçiler ya işe geri alınacak ya da 12 aylık sendikal tazminat ve 4 ay boşta geçen zamanla birlikte tüm alacakları ödenecek. Atılan işçilerin sadece üçü işe geri çağrıldı. 15 işçininse tazminat ödemeleri yapıldı.
Basın açıklamasından sonra söz alan Emine Arslan, “Bize ödenecek parayla bu mücadele sona ermeyecek, para için direnişe geçmedik. Desa’ya sendika girmesi için ve direnişle birlikte düzeltilen koşulların kalıcı olması için mücadele yürüteceğiz” dedi.
Eyleme Deri-İş Tuzla Şubesi yöneticileri, direnişte olan Entes işçisi Gülistan Kobatan, Belediye-İş 2 No’lu şube Başkanı Hasan Gülüm ile Küçükçekmece İşçi Platformu temsilcileri de katıldılar. Eylem, “Desa’da Direniş Kazandı, Kazanacak”, “Desa’ya Sendika Girecek Başka Yolu Yok”, “Sendika Yoksa Sipariş de Yok” sloganlarının ardından sona erdirildi.