22 Temmuz 1980’de uğradığı silahlı saldırı sonucu hayatını kaybeden DİSK’in unutulmaz önderi Kemal Türkler’in katilleri hâlen bulunmuş değil. Bir kez daha görüyoruz ki biz işçilere ve işçi sınıfının önderlerine karşı bu lanet sistemin adaleti işlemiyor ve hiçbir zaman da işleyecekmiş gibi görünmüyor.

Kemal Türkler davasının 2 Temmuzda yapılan oturumunda, silahlı saldırıyı gerçekleştiren sanık, “personel, araç ve ödenek yokluğu” bahanesiyle duruşmaya getirilmedi. Tabii ki bu uydurma bir gerekçeden başka bir şey değildir. Sadece 3 saatlik uzaklıkta olan sanık Bandırma’dan İstanbul’a getirtilemiyor. Mücadeleci işçilere yapılan saldırıların üstünü kapatmak isteyen burjuva adalet yine işbaşında. Adalet uygulama sırası işçilere geldiği zaman bu derece pervasızlaşıyorlar. Devletin yargısının ileri sürdüğü bu bahaneye sinirlenmemek, tepki göstermemek elde değil. Katiller resmen devlet tarafından korunuyor.

Biz işçiler bu derece örgütsüz olduğumuz sürece bu adaletsizlikler her daim olacaktır. İşçi sınıfına yapılan saldırılar, suikastlar vs. tam da devletin kontrgerilla denilen gizli örgütlenmeleri tarafından yapılıyor. Bu sistem sürdüğü sürece, işçi sınıfının hareketini bastırmak için burjuvazi her zaman bu tip örgütlenmelere ihtiyaç duymuştur ve duyacaktır da. Burjuvazinin bu saldırılarına, bu örgütlenmelerine ancak ve ancak devrimci bir anlayışla mücadele edersek karşı koyabiliriz.