Onlar kan emiciler, daha öğrenmedin mi? Taşıtırlar seni bir kamyon kasasında, mal gibi, malzeme gibi. Can mı taşırsın, kan mı taşırsın, evine aş, çocuğuna yarınlar mı? Bilirler mi, umursarlar mı, hatırlarlar mı?

“Yevmiyem kesilmesin” diye bindiniz o tabuta, ama kesildi nefesiniz, boğuldunuz kan ter içinde. Doğa olayıymış patronunuza göre, ayaklarınız da çok önemliymiş üstelik, ıslanmasın istemiş! Siz ne düşünüyordunuz kardeşlerim? Sel çabuk durulur, işe yetişmeliyiz diye mi? O gün de her bir parçası 50 euro, 100 euro, 200 euro’luk etekler, elbiseler, tayyörler üretmeyi mi?

Ay sonunda alacağınız 496 lira içindi her gün 15 saatlik yorgunluğunuz. Sonrasında ancak eve atardınız kendinizi, tuzlu suda dinlendirirdiniz ayaklarınızı ve bir çorbaya ekmek banardınız belki aynı anda.

Suçlusu sen misin, Nebahat? Yoksa siz miydiniz Nuriye, Bircan, Altun? Siz miydiniz burada kalıp ölelim diyen Özlem, Fikriye? Kim sorumlusu katledilmenizin? “Ölümünüzün, katledilmenizin suçlusu biz değiliz” diyorlar. Peki kölece yaşamanızın suçlusu kim? Onlar inkâr ederler yaşamlarımızın zehrolmasının müsebbibi olduklarını, katillerimiz olduklarını. Peki, biz bilir miyiz o katilleri, o canileri? Teslim etmez miyiz hayatlarımızı onlara? Güvenmez miyiz onlara işçi kardeşlerimizden daha fazla?

Suçlarlar mı sanırsınız kendilerini? Ama yine de “tek suçlusu onlar mı” derim ne zaman bizden birini katletseler. Suç biraz da bizde değil mi kardeşler, biz binlerceyken, milyonlarcayken, bunları yapmalarına izin verdiğimiz için? Tepemizde sopalarıyla hükmetmelerine göz yummakla, çocuklarımıza bir gelecek bırakmamalarına sessiz kalmakla, alt yapısı olmayan şehirlerde ölüm piyangosunun ne zaman kime çıkacağını bilmeden sorgusuz sualsiz yaşamakla suç biraz da bizde değil mi? Birlikte mücadele etmek için zorluklara karşı dirençli olmak yerine bir gün trafikte, bir gün tersanedeki bir kazada, bir gün fabrikadaki bir patlamada birimizin, onumuzun ölümüne seyirci kalmakla suçlu değil miyiz? Tüm olanlarda kendi suçlarını arsızca inkâr eden asalaklar sınıfını tepemizde tutarak biraz da biz suçlu değil miyiz?