İstanbul’da her gün 1000’in üzerinde hastaya hizmet veren bir devlet hastanesinin laboratuar çalışanıyım. Başka bir hastane ile birleşmeden önce bizlere işler paylaştırılmış, işbölümü yapılmıştı. Arkadaşlarımızın bir kısmı bir süre sonra sürekli aynı yerde çalışmaktan mutsuz olmaya başladılar. Bizlere pek de tercih şansı bırakılmadan yapılan bu uygulamaya itiraz ettiler ve rotasyon usulü çalışmayı önerdiler. Buna karşın sorumlular tarafından bu teklif sert bir üslupla reddedildiği gibi bizlere “haddimizi bildiren” bir de konuşma yapıldı. Bazı arkadaşlarımız sorumlu kişiler tarafından rotasyonun dışında tutuldular ya da diğer çalışanların yaptığı bazı işlere verilmediler. Zaman geçtikçe yapılan adaletsizlik ve haksızlık başka örneklerle de su yüzüne çıktı.

İki hastanenin birleşmesi ile birlikte birden bire artmış görünen personel sayısı yüzünden ortalık gerilmeye başlamıştı. Bu durum şeflerle personeli, aynı zamanda personelle personeli karşı karşıya getirdi. Birleşme süreci yaşanmadan önce de, haksızlığa uğradığını düşünen çalışanlar haklarını aradıklarında tembellikle suçlanıyor, hakaretlere maruz kalıyordu. Bu da yetmezmiş gibi eski başhekimin “şefinizin söylediklerine uymazsanız gönderilirsiniz, gittiğiniz yerde de rahat edemezsiniz” tehditleriyle karşı karşıya kalıyorlardı.

Zaten iş güvencesi olmadan çalışan, aynı işi yaptıkları halde farklı ücretler alan ve farklı muamelelere maruz kalan arkadaşlarımız mutsuzdular. Hastanemizin başka bir hastane ile birleştirilmesi sorunlarımızın üzerine tuz biber oldu. Şimdi “personel sayısı fazla, başka hastanelere ya da başka bölümlere dağıtım olabilir” söylentileri yavaş yavaş doğrulanmaya başladı. Eski sorumlu ile arası iyi olmayan bir işçi arkadaşımız başka bir bölüme gönderildi bile. İstemedikleri personeli istedikleri yere gönderiyorlar. Gözdağı önceden verilmişti: Çatalca’ya kadar yolu var, ona göre ayağınızı denk alın, çalışan kalır, çalışmayan gider!

Hemen her işyerinde olduğu gibi burada da birileri için “iyi çalışan” olmak istiyorsan hakkını aramayacaksın, her zaman üstlerinle aynı fikirde olacaksın, çalışmadığın zamanlarda bile çalışır gibi görüneceksin, üstleri tarafından tutulan adam olmayı başaracaksın! Ama bizler meseleye böyle bakmamak gerektiğini ve aksine mücadeleden başka yol olmadığını biliyoruz. Çalışanların birliğini ve dayanışmasını güçlendirmek kolay değil, ama başarmamız gereken de bu.