Merhaba arkadaşlar. Ben Gazi Mahallesi’nin Elmabahçesi semtinde çalışan bir metal işçisiyim. Pazar günü derneğimizin düzenlediği piknikte bol bol eğlenme ve sohbet etme fırsatı bulduk. Konuşan her arkadaş işyerindeki sorunlarından bahsetti. Konuşmalarımızdan çıkan sonuç ise sorunlarımızın ortak olduğu ve her geçen gün arttığıdır.
Meselâ dinlenme ve yemek molası; bizim işyerinde 15’er dakika iki çay molası ve 1 saat yemek molası var. Ama bu molalar toplamda her gün yarım saat kesiliyor. Bu hemen herkesin işyerinde karşılaştığı bir sorundur. Pazartesi ilk çay molamızı 8 dakika yaptığımızda o anki ruh haliyle bir düşündüm ve işçiler olarak ne kadar örgütsüz olduğumuzu gördüm. Ama aynı zamanda tüm işçiler sorunun farkında ve huzursuz. Sonra ise bir araya gelip konuşmanın, sorunlarımızı tartışmanın, sorunlarımıza birlikte çözüm aramanın eksikliğinin, bugün biz işçileri dağınık kılan en önemli faktör olduğunu daha iyi kavradım.
Biz işçiler hayatı var ediyoruz. Dünyadaki her şeyi biz işçiler üretiyoruz. Yani biz üretmezsek hayat durur. Üretimden gelen bir gücümüz var, ama bugün örgütsüz olduğumuz için bu gücün de bir anlamı kalmıyor. UİD-DER örgütlü mücadeleyi büyütmek için işçilerin kurmuş olduğu bir dernektir. Bütün işçi kardeşlerimi UİD-DER saflarında örgütlü mücadeleye davet ediyorum.
Yaşasın Örgütlü Mücadelemiz!