Bir süre önce patronun işçilere giriş çıkış yaptırdığı Özyüksel firmasında, verilen hiçbir vaadin yerine getirilmemesi üzerine, işçiler tekrar sendikal yetki için Çalışma Bakanlığına başvurdular. Yetkinin gelmesi ile birlikte patron itiraz etti ve işçiler üzerinde baskılarını artırmaya başladı. Yetki süreci içinde üyelerden ikisinin teknisyen olduğu açığa çıktı. Patron baskı yaparak bir teknisyenin üyelikten istifa etmesini sağladı ve diğerininse işine son verdi. Sendika üyesi teknisyenin işe geri alınması konusunda patronla yapılan görüşmelerse sonuçsuz kaldı. Çünkü sendika da söz konusu olan bir teknisyen olunca yeterince bastırmadı.

Patron görüşme için çağırdığı bu işçiye şöyle sesleniyordu: “Teknisyenliğin anlamını biliyor musun, dur ben anlatayım, teknisyen demek, herhangi bir direniş ve grevde fabrikanın üretimine devam etmesini sağlayan kişidir, ben sana nasıl güveneyim?” Patronun bu tavrı teknisyenleri nasıl kullandıklarını ve biz işçileri nasıl böldüklerini gözler önüne seriyor. Atılan işçiye, daha sonraki görüşmelerde sendikadan istifası halinde tekrar işe dönmesi önerildi. Ama atılan işçinin, sendikadan istifa etmenin patrona teslim olmak demek olduğunu bildiğinden bunu kabul etmemesi, patronu bu kararından da vazgeçirdi.

Tekrar söylemek gerekirse, bugün en başta biz işçilerin teknisyenliğin ayrı bir statü olmadığını bilmemiz gerekiyor. Her fırsatta deri işçilerine statü ayrımının yanlış olduğunu ve sendikacıların bütün işçileri sendika üyesi yaparak tüm işçileri mücadele çemberi içine çekmesi gerektiğini anlatmamız gerekiyor.

Sendikal yasaklar kaldırılsın!