Uzattığımız bültenleri hiçbir işçi kardeşimiz geri çevirmedi, üstelik çok samimi ve sıcak karşılandık. Halkalı Kâğıt’ta 33 günlük bir grev süreci yaşanmıştı. Grev başarıya ulaşıncaya kadar UİD-DER olarak işçi kardeşlerimizin yanında olmaya çalıştık. Grevin başarıya ulaşması bende çok güzel etkiler yarattı. Kâğıt işçileri bu süre içersinde birbirlerine daha çok bağlandıklarını söylediler. Senelerdir orada çalışıp ilk defa grev yaşadığını söyleyen ağabeylerimiz vardı. Onlarla bu süreci konuşmak, bilgilenmek çok güzeldi.

Üzerinden zaman geçse de grev süreci hafızalara yerleşti. Bültenimize Halkalı Kâğıttan bir ağabey de mektup yazmış. Bülteni dağıtırken dikkatimi çekti, işçiler gururlu bir şekilde arkadaşlarının yazısını dikkatle okuyorlardı. Bültenimizde birçok konuya değinilmiş, bu ay yine yazıların, mektupların bültenimizde çıkması ve bunu gururla okumaları benim çok hoşuma gitti. “Yorgan gitti kavga bitti olmadı” bu grevden sonra. Şimdi biz onların yanında onlar bizim yanımızdalar.

Zaten hepimiz işçiyiz, derdimiz aynı. Şimdi grev sayesinde çok büyük bir güç onlar. Tek başına değil beraber olmak esas güçtür. Sendikalı olmak büyük bir avantaj. Evet, işçi kardeşlerim, artık birlik olma zamanı geldi. Bence bu dünya biz işçilerin sayesinde yaşanılacak bir dünya haline gelecektir. Tek çare örgütlü mücadelede. İşçi sınıfı büyüdükçe büyümeli, bu da bizim elimizde. Emin adımlarla ilerleyebilmek için derneğimizde yapılan etkinliklere, işçi öz-eğitim seminerlerine, film gösterimlerine, işçi tiyatrosu gösterimlerine vb. daha çok zaman ayırmalıyız. Gelirken bir arkadaşımızı da yanımıza katmalıyız. Böyle büyüyecek işçi sınıfı, öğrenmeli öğretmeli, örgütlenmeliyiz. Her şeyi öğrenmeli hiçbir şeyi unutmamalıyız.

UNUTMAYALIM ARKADAŞLAR! YAPACAĞIMIZ HER HAMLE ATACAĞIMIZ HER GOL PATRONLARA…