Biz işçiler ne zaman haklarımızı aramaya kalksak, grev veya direniş örgütlemeye kalksak, sesimizi duyurmaya çalışsak, ilkin işyeri kapısında duran güvenlikle karşı karşıya kalıyoruz. İstemeyerek de olsa işçi kardeşlerinin karşısında yer alıyor güvenlikteki işçiler. Tüm işçi arkadaşlarımızın olduğu gibi güvenlik işinde çalışan işçi arkadaşlarımızın da işyerlerinde yaşadığı sorunlar, sıkıntılar bulunuyor. Güvenlikte çalışan işçileri patronların yanında, işçilerin karşısında olduğunu düşünerek genelde sevmeyiz. Ben de, aslında güvenlik işinde çalışmadan önce öyle düşünüyordum. Bir güvenlik şirketine bağlı olarak yaklaşık 5 ay çalıştım. Bu süre zarfında gördüm ki, güvenlikte çalışan işçiler de çeşitli sorunlar yaşıyorlar.

Benim çalıştığım şirketten bahsetmek istiyorum. Çalıştığım 5 ay boyunca sürekli olarak gece vardiyasında çalıştım. Ayda yaklaşık 19 gün çalışıyordum ve çalıştığım gün kadar ücret alabiliyordum. Bunların yanı sıra gece vardiyasında 13 saat çalışıyorduk. Yemek, yol gibi ihtiyaçlarımız ise şirket tarafından karşılanmıyordu. O kadar çalışmamıza rağmen sigortamız ayda sadece 3 gün yatırılıyordu. Gece vardiyasından çıktığım bir gün bir mesajla uyandım. “Üzgünüm bugün itibariyle işinize son verildi” diye yazıyordu mesajda. Ne kadar acı bir durum ki, biz işçiler örgütlü olmadığımız için patronlar, biz işçilere karşı bu kadar adi bir şekilde davranabiliyorlar. Daha işten çıkıp dinlenmeye geleli birkaç saat olmuştu ki, sebep belirtilmeden işten atılmış oldum.

Şimdi şunu daha iyi anladım, hangi sektörde çalışırsak çalışalım benzer sorunları yaşıyoruz. İşten atmalara karşı ne kadar örgütlü mücadele verirsek ve sesimizi ne kadar gür duyurursak o kadar kazanmış oluruz. Dostlar bizler işçi sınıfının birer üyesiyiz. Nasıl her şeyi yapan bizlersek yönetenlerin de bizler olması gerekir. Bizler köle değiliz. Bu sömürü sistemine son vermenin zamanı geldi de geçiyor.