1803-2.JPG [1]
18 Mart günü sabah vardiyasına gelen işçiler, fabrikaya girmeyerek direnişe geçtiler. Bu sırada üretimde olan gece vardiyasındaki işçiler de makinelerinin şalterlerini indirerek dışarıdaki arkadaşlarının yanına geldiler. Direnişle karşılaşan patron ve vekilleri, öncü işçilerle görüşmek istediler, fakat işçilerin yanıtı “muhatabınız sendikamızdır” oldu. Bu sırada fabrikada üretim tümüyle durmuştu. Köşeye sıkışan patron, sendikayı muhatap almak zorunda kaldı. Yapılan ilk görüşmede sendikayı kabul ettiklerini, fakat işten atılan işçilerin hiçbir şekilde geri alınmayacağını söyleyen patron, olumsuz yanıt alınca bu sefer de son atılan 3 işçiyi işe alabileceğini belirtti. Bu kararı işçilere açıklayan Petrol-İş Gebze şube başkanı Süleyman Akyüz’e işçilerin cevabı şu oldu: “Hepimiz birimiz, birimiz hepimiz içindir, sonuna kadar beraber mücadele edeceğiz!” Bu kararla görüşmeye giden şube başkanı, yaklaşık bir saat sonra patronun tüm talepleri kabul ettiğini açıkladı. Kararı alkışlarla kutlayan işçiler, birbirleriyle kucaklaşarak sevinçlerini paylaştılar.
Enplast işçileri oldukça kötü koşullarda ve düşük ücretle çalışıyorlardı. Buna bir son vermek için örgütlendiler ve sendikalaştılar. Birlik olarak, patronun saldırılarına karşı geldiler. En büyük silahları olan üretimden gelen güçlerini kullanarak, işçilerin ne kadar güçlü olabildiklerini gösterdiler. Enplast işçilerinin kararlılığı tüm işçilere örnek olmalıdır.