UİD-DER’li deri işçileri olarak geçtiğimiz Pazar güzel bir gün geçirdik. Önce derneğimizde çaylarımızı yudumlayarak Nazım Hikmet ve Can Yücel’den seçtiğimiz şiirleri okuduk. Şarkılarımızı ve türkülerimiz hep birlikte söyledik. Çok güzel bir sohbet ortamı oluştu. Sohbet bittikten sonra da halı sahada maç yapmaya gittik. Maçta kazanan dostluk ve dayanışma oldu. Sohbet sırasında özgürlüğün ne olduğunu konuştuk ve birbirimize “aramızda özgür olan var mı” diye sorduk. Hiç kimse “ben özgürüm” diyemedi.
Birçoğumuzun fabrika ya da ev dışında gittiği bir yer yok. Bu tür etkinlikleri ancak UİD-DER sayesinde yapabiliyoruz. Ve UİD-DER sayesinde bilinçlenebiliyoruz. İşte tam da bu noktada özgürleştiğimizin farkına varıyoruz. Çünkü bilinçlendikçe kapitalizmin bataklığından kurtulup, kendi benliğimizin yani işçi sınıfının gücünün farkına varabiliyoruz. Eğer gerçekten bu gücün farkına varır da mücadele edersek özgür bir dünya hiç de uzak değil!