Cumhurbaşkanı Sarkozy’nin sağcı partisi UMP’nin bölgesel seçimlerde büyük bir yenilgi almasından iki gün sonra, 23 Martta, yüz binlerce kamu ve özel sektör işçisi, hükümetin kemer sıkma planları karşısında greve çıktı. Ülke çapında işçiler 177 ayrı merkezde gösteriler düzenlediler. Paris’te 60 bin kişi yürüdü. Bordo’da 20 bin kişi, üç kilometre boyunca taleplerini haykırdı. Toulouse’da da 10 binden fazla işçi sokaklardaydı. 50 bin işçinin katıldığı Marsilya mitinginde, grevlerinin üçüncü gününde olan Lipton çay işçileri de vardı. Diğer kentlerde de on binlerce işçi katıldı protesto mitinglerine.

Paris’te pankartlar, patronların ve devletin saldırılarına karşı işçilerin birleşik hareket etmesi gerekliliğini vurguluyordu. İşçiler, “İş, Ücret, Çalışma Koşulları ve Emeklilik Hakkımız İçin Birleşelim!” talebini yükselttiler.

Gösterilere birçok farklı sektörden işçiler katıldı. İşten atmalarla karşı karşıya kalan, fabrikaları kapanan, işsizlik kırbacıyla daha yoğun sömürüye maruz bırakılan işçiler, öğretmenler, öğrenciler, öğrenci velileri, hastane çalışanları, belediye işçileri, itfaiyeciler, adliye çalışanları, kayıt dışı çalışanlar, çok sayıda yerleşim yerinde düzenlenen mitinglerde yerlerini aldılar.

İşçiler pankart ve afişlerinde hükümetin ve patronların saldırılarını teşhir ettiler: “Spekülatörlerin krizinin faturasını ödemek işçilere düşmez!”, “Okullar işyeri, öğrenciler meta değil!”, “Sağlık meta değildir!”, “Okullar mücadeleye, kitlesel mitinglere!”, “60 bin eğitim emekçisi biçildi, eğitim katliama uğradı, devlet eğitimi ölüm tehlikesi içinde!” “Eşitsizliğe son!”, “Onların krizi ve onların milyarları bizim kanımız, terimiz ve gözyaşımızdır!”