
UİD-DER Sefaköy temsilciliği olarak 11 Nisanda düzenlediğimiz pikniklerde işçi dostlarımızla bir araya geldik. Kemerburgaz’da düzenlediğimiz pikniğimize tekstil işçileri, ayakkabı işçileri, öğrenci kardeşlerimiz ve ev kadınları katıldılar.
UİD-DER’de yapılan etkinliklerin en güzel yanı, tüm işlerin arkadaşlarımız tarafından öncesinden işbölümüyle yapılması ve işlerin paylaşılmasıdır. Bu piknikte bizimle ilk kez bir araya gelen işçi kardeşlerimizin de tüm hazırlıklarımız için canla başla koşturmaları ise ayrı bir güzellik kattı günümüze. Birlikte çayımızı demledik, kahvaltımızı hazırladık, yemeklerimizi yedik… Gezdik, oyunlar oynadık, halaylar çektik. Hep birlikte eğlendik, yaktığımız ateşin etrafında şiirler okuduk, şarkılar söyledik, sohbetler ettik.
Sohbetlerimiz piknik alanını, katılan her işçinin kürsüsü haline getirdi. Bir tekstil işçisi arkadaşımız çalıştığı fabrikada yemek, çay, şeker verilmediğini, işçilere sık sık hakaret edildiğini, insanlık dışı muamele edildiğini anlattı. “Patronların yaratmış olduğu kriz nedeniyle yaşamlarımız daha zor hale geliyor. Krizi biz yaratmadık, bedelini de biz ödemeyelim” dedi. Ayakkabı işçisi bir arkadaşımız da “bütün üretimi biz yapıyoruz ama yoksulluk içinde yaşıyoruz. Bugün bu zorluklara çocuklarım için katlanıyorum. Çocuklarımın gerçekten kurtulması için UİD-DER’e, sizin aranıza katılmalarını istiyorum. Eğer çocuklarımı buraya göndermezsem, ya balici ya tinerci olacaklar, hayatları mahvolacak” dedi. İlk defa bir etkinliğimize katılan tekstil işçisi bir arkadaşımız, “her şeyi yapan biziz, biz olmasak patron ne işe yarar ki? Biz onlara muhtaç değiliz, onlar bize muhtaç. Onun için biz birleşmek zorundayız” diyerek özetledi örgütlenmenin önemini. Yürekten yapılan konuşmalar biz işçilerin birliğe, insan gibi yaşamak için mücadele etmeye ne kadar muhtaç olduğumuzu anlatıyordu.Pikniğimiz, 18 Nisan Pazar günü UİD-DER’in tüm şubelerinde düzenleyeceğimiz 1 Mayıs Şenliği’ne çağrımız ve 1 Mayıs’ta UİD-DER kortejinde yürümeye davetimizin ardından sona erdi.
Sömürü ve haksızlıklar son bulsun diye mücadele etmek zorundayız. Tek başımıza başaramayacağımızı bildiğimiz için de örgütlenmeliyiz. İşçilerin Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü olan 1 Mayıs’ta sesimizi dünyanın dört bir yanındaki işçi kardeşlerimizin sesine katacağız. Gücümüzü göreceğiz, göstereceğiz.
Kahrolsun Kapitalist Sistem! Yaşasın İşçilerin Onurlu Mücadelesi!
Yaşasın 1 Mayıs!