Ben sekiz yıldır Hacettepe Hastanesinde taşeron şirkette çalışan bir işçiyim. Yaklaşık 3-4 yıldır maaşlarımızı geç veya yarım yarım alıyoruz. Maaşlarımızın ne zaman yatacağını sorduğumuzda bize belli bir tarih vermeyi bırakın, “çalışıyorsunuz, işiniz var ya, dışarıda olsanız iş bulamazsınız” cevabını veriyorlar ve sorunlarımıza çözüm bulmak şurada dursun bize baskı yapıyorlar. Bu ay yine biz maaşımızı geç ve yarım aldık. Tabii ki bu para biriken borçlarımıza bile yetmedi. Hastanenin taşeron dışında çalışan personeli her ayın 15’inde maaşını alır. Geçen gün vardiyama gelirken çalışanların maaş kuyruğunda beklediğini gördüm ve bu duruma özendim. Çünkü ben de emek verdiğim bir işin karşılığını almak istiyorum. Ve o maaş kuyruğunda maaşlarımızı ne zaman alacağımızı sorduğumuzda bizi başından savan ve ilgisiz davranan gözetmenlerimiz de vardı. Bugün o kuyrukta bekliyorlar ama yarın kayıtsız kaldığı bizim durumumuza düşebileceğini unutuyorlar. Oysa bugün benim başıma gelen yarın onların da başına gelebilir. Sadece kendimizi düşünmeden bu sorunlarla başa çıkabilmenin tek yolu taşeron kadrolu demeden birlik olmaktır.