16 Mayıs Pazar günü, derneğimizin Sefaköy Temsilciliğinde, “UİD-DER’le 1 Mayıs” konulu bir etkinlik yapıldı. Etkinlik, 1 Mayıs 1977’den, 2010 1 Mayısından ve dünyadan görüntülerin bulunduğu sinevizyonla başladı. Bu görüntüleri izlerken alanda yaşadığım coşku ve heyecanı bir kez daha yaşadım. Dünyanın başka yerinde yaşayan işçilerin görüntülerini izlerken ise 1 Mayıs’ın her yerde aynı coşku ile kutlandığını görünce çok mutlu oldum. Daha sonra ise etkinliğimiz şiirlerle, şarkılarla ve sınıf kürsüsü ile devam etti. Abi ve ablalarım, genç kardeşlerim tek tek 1 Mayıs’la ilgili duygu ve düşüncelerini, 1 Mayıs’ta UİD-DER ile olmanın verdiği sevinci ve işçilerin yaşamış olduğu sorunları anlattı.
Bu düzende zorluklar yaşıyor, açlık ve sefaletle karşılaşıyoruz. Ben bir öğrenciyim. Abi ve ablalarım iş koşullarının kötülüğünü anlatıyor. Ben de büyüdüğümde bir işçi olacağım ve ben böyle kötü koşullarda yaşamak istemiyorum. Böyle bir dünyada yaşamayı zaten kimse istemez. Daha güzel bir dünyada, daha güzel şartlarda yaşamak için birlik olmalı ve mücadele etmeliyiz. Ağlamayan bebeğe süt vermezlermiş. İşçiler de hakkını aramadıkça patronlar sınıfı kimseye “sen 8 saat çalış, sen sendikalı çalış” demez. Bunu dedirtecek olan bizleriz. Bizlerin yumrukları, bizlerin yürekleri söyletecek onlara bunu.
En coşkulu kısım olan halay kısmına geldiğimizde ise herkes en büyük enerjisi ile halayda yerini aldı. Gelecek güzel günler bizim ellerimizde. Birlik ve beraberlik için bir sonraki 1 Mayıs’ta ve etkinliklerde yanlarında yeni 3-5 arkadaşla herkesi görmek istiyorum.
Kurtuluş yok tek başına, ya hep beraber ya hiçbirimiz!