İşçi kardeşler, Zonguldak’ta ölen 30 işçi kardeşimizin ardından bu ülkenin başbakanı olacak kan emicinin sözlerini işitmeyeniniz kaldı mı? “Kader” dedi. “Madencilerin bu sonuna alışkınsınız” dedi bizlere. Yanan yüreklerimizi bir kez daha acıyla dağladı. Öfkeyle biledi. Tepki gösterdik. Damarımıza basılmışken, gırtlağımız sıkılıyorken, öfkeden kararmış gözlerimizden gözyaşı yerine kan damlıyorken, haykırışlarımız acılarımıza dar geliyorken, kurtlar sofrasının en başındaki bu kurt dedi ki aslında madencilerin aileleri “metanet” içindeymiş. Birileri dışarıdan gelip kışkırtmış onları!

Dışarıdan gelen kim? İşçi kardeşlerinin sonuyla kahrolup “yeter artık” diyenler mi, yoksa madencilerin aileleri ölülerine ağlarken onları bir kez daha hançerleyenler mi? Dışarıdan gelen kim? Ey başbakan, dışarıdan gelen sensin, sen! Bir kez olsun açlık çektin mi? Bir kez olsun evine ekmek götürmek için yerin 540 metre altına indin mi? Bir kez olsun iş kazasında ölen bir yakının oldu mu? Bir kez olsun güneşe hasret, kömür karası yüzünle çıktın mı yeryüzüne? O kapkara yüzünde gözlerin bir insanın ama gerçek bir insanın gözleri gibi parladı mı? Dışarıdan olan sensin, sizsiniz! O kadar dışımızdasınız ki, ne mideniz boş midelerimize benzer, ne de elleriniz nasırlı ellerimize. Aymazlığınız yeter! Yeter artık yerin yedi kat altında ve üstünde kanımızı içtiğiniz, acımızı meze yaptığınız! Sen, senin soyun, maden patronları ve tüm sömürücüler, yaşattığınız bu acıların bedelini ödeyeceksiniz. Dışarıdan gelen sizsiniz. Hep dışımızda kalacaksınız ve günü geldiğinde öfkemizin dev yumruğuyla yok olup gideceksiniz!