Merhaba dostlar,

UİD-DER Sefaköy Temsilciliği olarak Şamlar Köyü mesire alanında arkadaşlarla birlikte pikniğe gittik. Metal sektöründen tekstil sektörüne, matbaa sektöründen lojistiğe kadar birçok sektörden işçi arkadaşların katılımıyla güzel bir gün geçirdik. Sendikalaşma mücadelesi veren ve işten atıldıkları için işyeri önünde direnişe çıkan UPS işçileri de bizimle birlikteydiler.

Havaların ısınmasıyla birlikte işyerlerindeki koşullar daha da çekilmez hale geldi. Biraz olsun dinlenebilmek, dostlarımızla birlikte bir şeyler yapabilmek, dolu dolu stresten uzak mutlu olabileceğimiz bir gün geçirmek için piknik bizler için ideal bir yoldu. Neler yaşamadık ki! Sabahın erken saatlerinde piknik alanına giden arkadaşlarımız bizler vardığımızda kahvaltıyı hazırlamış, çayları demlemişlerdi. Hep birlikte kahvaltımızı yaptıktan sonra oyunlar oynadık. Voleybol turnuvası yaptık, ip atladık, halat çekmece yaptık. Biz işçilerin yaşamını ve çalışma koşullarını doğrudan ilgilendiren soruların sorulduğu bir bilgi yarışması yapıldı. Genç yaşlı, kadın erkek herkes oyunlara, eğlenceye katıldı. Genç arkadaşların TV programlarını eleştiren kısa bir tiyatro oyunu bizleri gülmekten kırdı geçirdi. Öğle yemeğini yedikten sonra derneğimizin hazırlamış olduğu şiirler ve müziklerden oluşan program gerçekten güzeldi. İşçi sınıfının ve ezilen halkların şairleri olan Nazım Hikmet ve Ahmed Arif’in şiirlerinin okunduğu ve müziklerin söylendiği program, bizim dışımızda pikniğe gelenlerin de katılmasıyla şölen havasında geçti. Arkadaşların kendi sorunlarını ve görüşlerini dile getirdiği sınıf kürsüsü, sorunlarımızın ne kadar ortak olduğunu, çözümün de biz işçilerin örgütlü olmasına bağlı olduğunu tekrar bilincimize çıkarmamızı sağladı.

Direnişte olan UPS işçileri sendikalaşma süreçlerini anlattılar. Yaşadıkları sıkıntıları ve sorunları dile getirdiler. Direnişte olan bir işçinin eşi ve çocuğu kendilerinin direnişe nasıl baktıklarını dile getirdi. Günün sonuna doğru hep birlikte halaylar çektik. O kadar güzel bir ortamdı ki çevremizde pikniğe gelen birçok insan gelip katıldı. Halay her dakika daha da büyüyordu. Direnişten gelen bir arkadaş, “güzel günler neden bu kadar kısa sürüyor ki” diyordu. Oysa zaman aynı zamandı. Günün mutluluğu, sevinci bütün arkadaşların yüzüne yansımıştı. Kürsüde konuşan UPS işçisi arkadaş “başka yerlerde de konuştum, TV programlarında da süreci anlattım. Fakat burada çok heyecanlandım. Burası bambaşka bir yer” dedi.

Artık toparlanıp alandan ayrılmamızın zamanı gelmişti. Mutlu bir gün geçirmiştik. Etrafı toparladıktan sonra araçlarımıza binip evlerimize dönmek için yola koyulduk. Birlikte olmanın, örgütlü olmanın ne kadar güzel bir şey olduğunu, örgütlü olduğumuzda neleri yapabileceğimizi bir kez daha görmüş olduk.

Yaşasın örgütlü mücadelemiz!