Aslında sosyalizmin ne kadar zor, ama isteyince ne kadar kolay olacağını ben burada anladım. Bir şeyleri değiştirmek için dua etmek değil de harekete geçmeyi öğrendim ben burada. Aslında bizim değil de patron denilen ve her şeyi paralarıyla satın alabileceklerini sanan varlıkların bizden korkmaları gerektiğini anladım.

Bu dernekle üçüncü kez 1 Mayıs’a gittim ve ben 3 yılda kendimi 3 kez gerçekten güçlü hissettim. Öyle bir yer ki burası, anlatılmaz yaşanır derler ya tam o hesap. Anlatarak değil gelip görerek yaşarız. Bir piknik oldu mahallemizde, tek kelimeyle “MUHTEŞEM”di. Daha önce de bir çok grupla düzenlemiştik bu tür etkinlikler, lakin ben böyle bir düzen görmedim, ben böyle bir disiplin görmedim. Burasını diğerlerinden ayıran en belirgin özelliklerden bir tanesi de bu işte: DÜZEN! İşte bu yüzden UİD-DER farklı diyoruz bizler, işte bu yüzden korkuyor patronlar bizden ve bizler yani emekçi sınıfı kendimizi işte bu yüzden güçlü hissediyoruz. Çünkü düzenliyiz, bu düzen patronu korkutur. İşte o zaman da biz aslında onların hiçbir şey olmadığını anlarız. Onlar medya ile gözümüzü boyuyor ve ne yazık ki birçoğumuzun gözü boyanıyor ve kendimizi çok güçsüz, çok yalnız hissediyoruz. Bu yazıyı bir şiirle son buldurmak istiyorum:

İŞÇİSİN SEN

İşçisin sen dostum

Yalnız değilsin yani

Milyonlar seninleyken yalnız kalamazsın ki

Tarladaki

Fabrikadaki seninle

Tabii inşaattaki

ve madendeki kardeşin de seninle

Öyle bir kardeşlik ki bu

Dahil en küçük dert bile

Ama anlatamazsın bunu açgözlü kapitale

Baskı, mecburiyet, zulüm

Kapitalist üçgeni

İllaki görmüşsündür

İçlerinden birini

Senin de sıkmaz mı canını

Zalimlerin melunluğu

Kaldırın artık yeter

İnsanın insana kulluğunu

Çok konuştuk yeter artık

İcraat lazım bize

Dünya değişecek

Zehrolacak kapitale

İşçisin sen işçi

Yalnız değilsin yani

Milyonlar seninleyken

Yalnız kalamazsın ki!