Aslında sosyalizmin ne kadar zor, ama isteyince ne kadar kolay olacağını ben burada anladım. Bir şeyleri değiştirmek için dua etmek değil de harekete geçmeyi öğrendim ben burada. Aslında bizim değil de patron denilen ve her şeyi paralarıyla satın alabileceklerini sanan varlıkların bizden korkmaları gerektiğini anladım.
Bu dernekle üçüncü kez 1 Mayıs’a gittim ve ben 3 yılda kendimi 3 kez gerçekten güçlü hissettim. Öyle bir yer ki burası, anlatılmaz yaşanır derler ya tam o hesap. Anlatarak değil gelip görerek yaşarız. Bir piknik oldu mahallemizde, tek kelimeyle “MUHTEŞEM”di. Daha önce de bir çok grupla düzenlemiştik bu tür etkinlikler, lakin ben böyle bir düzen görmedim, ben böyle bir disiplin görmedim. Burasını diğerlerinden ayıran en belirgin özelliklerden bir tanesi de bu işte: DÜZEN! İşte bu yüzden UİD-DER farklı diyoruz bizler, işte bu yüzden korkuyor patronlar bizden ve bizler yani emekçi sınıfı kendimizi işte bu yüzden güçlü hissediyoruz. Çünkü düzenliyiz, bu düzen patronu korkutur. İşte o zaman da biz aslında onların hiçbir şey olmadığını anlarız. Onlar medya ile gözümüzü boyuyor ve ne yazık ki birçoğumuzun gözü boyanıyor ve kendimizi çok güçsüz, çok yalnız hissediyoruz. Bu yazıyı bir şiirle son buldurmak istiyorum:
İŞÇİSİN SEN
İşçisin sen dostum
Yalnız değilsin yani
Milyonlar seninleyken yalnız kalamazsın ki
Tarladaki
Fabrikadaki seninle
Tabii inşaattaki
ve madendeki kardeşin de seninle
Öyle bir kardeşlik ki bu
Dahil en küçük dert bile
Ama anlatamazsın bunu açgözlü kapitale
Baskı, mecburiyet, zulüm
Kapitalist üçgeni
İllaki görmüşsündür
İçlerinden birini
Senin de sıkmaz mı canını
Zalimlerin melunluğu
Kaldırın artık yeter
İnsanın insana kulluğunu
Çok konuştuk yeter artık
İcraat lazım bize
Dünya değişecek
Zehrolacak kapitale
İşçisin sen işçi
Yalnız değilsin yani
Milyonlar seninleyken
Yalnız kalamazsın ki!