Merhaba. Ben Pendik Kurtköy’de bulunan Samka Metal’den çıkarılan bir işçiyim. Sendikaya üye olduktan bir gün sonra işten atıldım. Ben işe başladığımda arkadaşlarımın çoğu sendikalı olmuştu.
Gerçektende çok kötü çalışma koşullarımız var. İçme suyu yerine bizlere kuyu suyu içiriliyordu. Tuvaletlere sadece yemek ve çay saatlerinde girebiliyoruz. Öğlen yemeklerinde sadece çeyrek ekmek veriliyor. Yoğun bir tempoda çalışmamıza rağmen karnımızı bile doyuramıyoruz. Çay saatlerinde sadece iki kaşık şeker hakkımız var. Çayımıza bile sınır getirdiler. Akşam mesailerinde yemeğimizi beş dakika içinde yemek zorundayız, yiyemediğimiz zaman bitirmemize izin verilmiyor. Hemen işbaşı yaptırılıyor. Uzaktan gelen işçi arkadaşlarımıza servis konulmadı. Üstüne üstlük yol parasını 600 liralık ücretlerinden karşılamak zorunda kalıyorlar. Çalışma esnasında hiçbir şekilde iş güvenliği önlemimiz yok. Patronumuz en ufak masraflardan kaçınarak iş güvenliği önlemlerini almıyor. Birinin eli veya kolu kesilse yara bandı bile verilmiyor. Yara bantlarını kendi imkânlarımızla bulmak zorunda kalıyoruz. Bulamadığımızda ise makineleri sildiğimiz yağlı pis bezlerle yaralarımızı sarmak durumunda kalıyoruz. Patron biz kadınların soyunma odalarına aniden giriyor. Patron sendikayı duyduktan sonra belli düzeltmeler yaptı. Ama bunlar bizler için kesinlikle yeterli değil.
Evet, arkadaşlar çalışma koşullarımız işte bunlar. Şimdi ise bu koşulların karşısında durduğumuz ve sendikalı çalışmak istediğimiz için kapı önündeyiz. Anayasal hakkımızı bile kullanamıyoruz. Ama tüm engellere rağmen biz işçiler insan gibi yaşamak ve insanca koşullarda çalışmak istiyoruz. Şimdi ise yaklaşık bir aydır direnişteyiz ve işimizi geri istiyoruz, sendikalı çalışmak istiyoruz. Tüm bunları elde edene kadar mücadelemizden vazgeçmeyeceğiz.