İsrail askerlerinin Filistin’e yardım götüren Türk gemilerine saldırmaları ve oradaki insanları öldürmeleri, rehin tutmaları, işyerlerinde, mahallelerde veya okullarda herkesin gündemine oturdu. Televizyonlar ve radyolar devamlı bu olayı anlatıyor. Radyonun birine konuk olan kadın, “İsrail ve Türkiye tüm anlaşmaları derhal iptal etsin. Mcdonalds’tan yemeyin, Coca Cola içmeyin” diyordu. Evet, tüm anlaşmalar iptal edilsin, ama bugün bir işçi sizce ayda kaç defa Mcdonalds’a gidiyor? Hadi onu da boş verdik, Coca Cola içmeyin diyor. Filistin’de yapılan bu katliamların sorumlusu Coca Colaysa ve bu sorun içmemekle bitecekse ben hayatımda Coca Cola içmem. 2008 sonları ve 2009 başlarında 1400 Filistinli yaşamını yitirdi. Ve Türkiye ile İsrail arasında silah anlaşmaları hâlâ devam ediyor. Kimileri İsrail ve ABD markalarının olduğu bildiriler dağıtıyorlar ve bu ürünleri tüketmeyerek protesto etmemizi istiyorlar. Sorun gerçekten ABD ve İsrail ürünlerini almamakta mı? Çözüm Coca Cola içip içmemekte mi? Bu vahşeti ve katliamları durduracak olan işçi sınıfının örgütlü gücüdür. Oraya ve tüm dünyaya barışı getirecek de işçi sınıfının uluslararası gücüdür.