Biz 13 ve 14 yaşında iki kardeş sabah okula gidiyoruz, öğleden sonra da tekstil atölyesinde çalışıyoruz. Ekonomik sıkıntılar çektiğimiz için çalışmak zorundayız. Çalıştığımız yerde çok düşük ücret alsak da buna mecburuz. Ailemize küçük de olsa bir katkı sunmak zorundayız.

Çalışmak eğitimimizi çok fazla etkiliyor. Çünkü çoğu zaman çok geç saatlere kadar mesailere kalıyoruz. Bu yüzden ders çalışmaya zamanımız fazla olmuyor. Diyarbakır’dan buraya gelirken ailemiz daha iyi bir yaşam ve bizleri okutabilmek umuduyla gelmişti. Ama her gün yeni zamlar gelmesi, evimizin kira olması ve babamızın aldığı maaş yetmeyince çalışmak zorunda kaldık. 2 yıldır hem okuyor hem de işe gidiyoruz.

İlköğretimi bitirince gerisini okumayı düşünmüyoruz. Çünkü ikisini bir arada yapabilmek çok zor. İşyerindeki yorgunluktan eve gittiğimizde ders çalışamıyoruz. Oysa biz de okumak ve eğitimimizi bitirmek isterdik. Ama yaşam koşulları zorlaştıkça artık okumak bizim gibi çok çocuklu ailelerdeki çocuklar için imkânsızlaşıyor. Bizler bu hayatı hak etmiyoruz ama bu hayatı yaşamak zorunda bırakılıyoruz.