Gebze Çayırova’da kurulu olan Çel-Mer fabrikasında işçiler sendikalaştıkları için işten atılmışlardı. Birleşik Metal-İş sendikasında örgütlenen işçilerin örgütlenmesinin açığa çıkmasıyla Çel-Mer patronu toplam 12 işçiyi işten atmıştı. İşten atılan işçiler fabrika önünde direniş başlattılar. Bizler de Gebze’den UİD-DER’li işçiler olarak direnişin 11.gününde Çel-Mer işçilerinin mücadelesine omuz vermek için ziyaret ettik.

Direniş alanına “Çel-Mer İşçisi Yalnız Değildir” sloganını atarak gittik. Direnişçi işçiler bizleri alkışlarıyla ve yüzlerindeki sıcak tebessümleriyle karşıladılar. Kötü çalışma koşulları, iş kazaları, düşük ücretler gibi sorunlardan dolayı sendikalı olma fikrinin kafalarında şekillendiğini dile getirdiler. Pek çok fabrikada olduğu gibi, burada da patronun krizi gerekçe göstererek, çalıştırdığı işçilerin sigortalarını aldıkları ücretin altında ödediğini, uzun zamandır ücretlerine zam alamadıklarını öğrendik.

İçeride çalışan işçiler ise tüm baskılara rağmen mücadele veren arkadaşlarına direnişin başından beri destek oluyorlar. Yemek molalarında arkadaşlarının yanına kortej oluşturup sloganlar atarak geliyorlar, bu da direnişçilere büyük bir moral veriyor. Aynı zamanda üretim yavaşlatma eylemleriyle patrona karşı mücadele veriyorlar. Bu da patronun yüreğine korku salıyor ve elini zayıflatıyor. Biz de bu güzel ana tanıklık ettik. Yemek molasına çıkan işçiler “Atılan İşçiler Geri Alınsın”, “Sendikal Hakkımız Engellenemez”, “İş, Ekmek Yoksa Barış da Yok” sloganlarıyla işten atılan arkadaşlarının yanlarına gelerek ne kadar kararlı olduklarını bir kez daha gösterdiler.

Çel-Mer işçisi, Çel-Mer patronuna gereken cevabı direnişe geçerek vermiştir. Çel-Mer işçilerinin yanında olmak ve seslerini duyurmak için mücadelelerini sahiplenelim. Unutmayalım ki, Çel-Mer işçilerinin kazanması diğer işçilerin de kazanması demektir.

Yaşasın Sınıf Dayanışması!