Yaklaşık olarak iki aydır sendikalaştıkları için işten atılan ve direnişte olan UPS Kargo firmasının Mahmutbey Aktarma Merkezi önünde bekleyen işçi arkadaşlarla birlikte “Çark” filmini izledik. Bir işçi arkadaşın evinde filmi izlerken kendimizden kareler gördük. Hem işyerlerinde, hem mahallelerimizde, hem de evimizde yaşadığımız sorunların biz işçiler için ne kadar ortak sorunlar olduğunu gördük. Örgütsüz olan biz işçilerin yaşam koşullarının ne kadar insanlık dışı olduğunu, örgütlenmemizden patronlar sınıfının ne kadar korktuğunu gördük. Patronların yerlisinin de yabancısının da aynı olduğunu gördük. Hakkını arayan işçilerin karşısına patronlar sınıfının kimleri diktiğini, kolluk kuvvetlerinin kimleri koruduğunu gördük. Hangi işkolunda olursa olsun biz çalışanların sorunlarının aynı olduğunu tekrar bilince çıkardık. Bir işçi arkadaş, “bu film gerçekten çok güzel anlatmış bizlerin yaşamlarını. Bu filmi her işçi ve ailesi izlemeli. Yıllar önce çekilen bu film hâlâ bizim koşullarımızı anlatıyorsa demek ki o günden bugüne pek bir şey değişmemiş. Değişmesi için onların yaptığı gibi örgütlenmemiz lazım” dedi.
Gerçekten de biz çalışanlar var olan koşullarımızı değiştirmek istiyorsak birlik olmalı, örgütlenmeli ve mücadele etmeliyiz. Biz işçiler örgütlü olduğumuz sürece patronlar sınıfı karşısında durabiliriz. Eğer örgütlü değilsek var olan koşullarımız her geçen gün daha da kötüleşir. Sistemin çarkının böyle dönmemesi için biz işçilerin tek çıkar yolu örgütlenmek ve örgütlü mücadele etmek!
Örgütlüysek Her Şeyiz, Örgütlüysek Hiçbir Şey!