Selam dostlar. Yazın gelmesiyle birlikte insanda daha bir tatil yapma, denize girme isteği doğuyor. Oysa bunlar en insani ihtiyacımız olmasına rağmen çok sınırlı yapabiliyoruz. Bu mektubu aynı sorunları yaşayan bir grup arkadaş yazıyoruz. Çünkü çalıştığımız işyerinde iş koşulları gereği ve maaşların düzenli verilmemesinden dolayı bıraktık tatil yapmayı doğru düzgün evden bile çıkamıyoruz.

En büyük sıkıntılarımızdan biri ise yazın bu boğucu sıcaklığında zorla fazla mesailere bırakılmamız oluyor. Öyle zamanlar oluyor ki, kimi zaman sabah 8’den akşam 12’ye kadar, yani tam 16 saat mesaiye kalıyoruz, haftasonları ise sürekli iş oluyor. Bu kadar iş temposuna göre tatilin en âlâsını hak etmemize rağmen avucumuzu yalıyoruz. Yine de kimi arkadaşlar gönüllü fazla mesaiye kalıyor, kimisi de zorla bırakılıyor. İnsan sormadan edemiyor, bir işçi neden 16 saat çalışmak istesin ki? Ya da neden zorla fazla mesaiye bırakılsın ki? Fazla mesailer kimin işine gelir? Fazla mesailer biz işçileri kurtarabilir mi? Bu fazla mesailer biz işçileri nasıl olumsuz etkiliyor?

Hiçbir işçi, ortada zorunluluklar olmadan fazla mesaiye kalmak istemez. Evine, ailesine, arkadaşlarına zaman ayırmak ister, gezmek, spor yapmak ister, fakat fazla mesailer biz işçilere zorla dayatılıyor, kalmak istemeyen arkadaşlarımıza kapı gösteriliyor. Gönüllü kalan arkadaşların da neredeyse tamamı parasızlıktan kalmaktadır. Bu fazla mesailer biz işçilerin ruh halini bozduğu kadar sağlığımızı da etkilemektedir. Arkadaşlar arasında ve ev içersinde gerginlik, uykusuzluk, stres ve sosyal yaşamdan uzaklaşmak sık rastlanan rahatsızlıklar haline gelmiştir.

Fazla mesailer biz işçileri kurtarmak bir tarafa sorunlarımızı daha da katmerleştirmektedir. Biz işçiler daha çok çalıştıkça daha çok yoksullaşıyoruz, patronlar ise daha çok zenginleşiyor. Tüm bu olumsuz sebeplerden dolayı biz işçiler fazla mesaiye kalmak yerine, ücretlerimizi insan gibi geçinebileceğimiz bir düzeye çekmek için mücadele etmeliyiz.