Ben UİD-DER’li bir öğrenciyim. Samka fabrikasından çıkarılan 11işçi kardeşimizin direnişlerine destek olmak için ziyarete gittik. Samka fabrikasında başlatılan sendikalaşma mücadelesine patronun işten atmayla karşılık vermesi sonucu 11 işçi işten atılmıştı.
Türkiye’de ve dünyada kötü çalışma koşullarına karşı sermayeyle mücadele eden, direnen işçiler işsiz kalıyor. Bu süreçte sendikalar bu işçilere ne kadar destek oluyor? Ne kadar eğitim veriyor? Aslında bu soruların hepsinin yanıtı biz işçilere bağlı. Biz ne kadar sendikaları denetliyoruz? Ne kadar ziyaret ediyoruz, sorunlarımız için ne tür çözümler istiyoruz? Ya da grev ve direnişlere ne kadar önem veriyoruz? Haksızlıklara ve kötü çalışma koşullarına karşı grev ve direnişte olan işçi kardeşlerimizin yanlarında olup, patronlara karşı biz de buradayız diyerek tek yumruk olarak cevap verebiliyor muyuz?
Biz grev ve direnişleri destekleyen işçiler, işçi çocukları, anneleri, babaları, kardeşleri, tek başına olmadığımızı, bu onurlu mücadelenin doğru olduğunu ne kadar ifade edebiliyoruz? Bilmeliyiz ki buralarda elde edilecek kazanımlar sadece bir patrona karşı değil, tüm dünya işçi sınıfına da umut ve cesaret veriyor. Bunu çok iyi kavramalıyız.