Merhaba dostlar,
Ağustos ayının son cuma günü, direnişe çıkan Rimaks Tekstil işçilerini ziyaret ettim. Bu benim hayatımdaki ilk direniş ziyaretiydi. Çok heyecanlıydım. Oradaki atmosfer çok sıcaktı ve işçilerin birbirine bağlılığı çok hoşuma gitti.
Direniş yerinde işçi arkadaşlarla sohbet ettik ve onların sorunlarını paylaştık. Bir kadın işçi arkadaş ayakta çalışmaktan dolayı bel fıtığına yakalandığını söyledi. Bense bel fıtığının dengesiz hareket etmekten ve sürekli eğilmekten kaynaklı olduğunu sanırdım. Fakat çok fazla ayakta durmaktan ve ayakta çalışmaktan olduğunu direnişçi kadın işçi arkadaş anlatınca öğrenmiş oldum. Bir diğer işçi arkadaş ise işyerinde klima olmasına rağmen çalıştırılmadığını, bu yüzden havasız ve bunaltıcı bir ortamda çalışmak zorunda olduklarını söyledi.
Rimaks işçileri sendikalaşmak için direnişe çıktılar. Bu kötü çalışma koşullarına karşı birlikte mücadele ediyorlar. Ben de bir Mcdonald’s işçisiyim. Rimaks Tekstil işçilerinin karşılaştığı sorunlar gibi biz de benzer sorunlarla karşılaşıyoruz. Örneğin düşük ücret alıyoruz, sürekli işten çıkarmalar oluyor.
Rimaks Tekstil işçilerinin bu onurlu mücadelelerinde onlara destek veriyor ve tüm işçilerin birleşerek haklarımız için mücadeleye devam etmelerini istiyorum.