Dershane ücretlerine Ağustos ayında yüzde 10 zam yapıldı. Bu yıl çocuğunu liseye ve üniversiteye göndermek isteyen bir işçi ailesi, dershaneye en az 2 bin lira para ödemek zorunda kalacak. Bu ücret dershaneden dershaneye değişiyor. Kimi dershaneler bu rakamın iki-üç katı para istiyor. Her geçen gün büyüyen dershane sektörü hem cebimizdeki parayı hem de çocuklarımızın umutlarını ve canını alıyor.
Yılda bir ücretimize yapılan zam (o da yapılırsa) yüzde 3’ü, 5’i geçmezken, dershane patronları ceplerini daha da doldurmak için yüzde 10 oranında zam yaptılar. Her eğitim-öğretim döneminde biz işçi-emekçi ailelerinin cebinden binlerce lira dershane patronlarının cebine akıyor. Birçoğumuz dershane taksitlerini boğazımızdan keserek zar zor ödeyebiliyoruz. Borçlarını ödeyemeyenlerimizin ise evine dershane yönetimi tarafından haciz gönderiliyor ya da borca karşılık hapse atılıyoruz. Bunun en trajik örneği, geçtiğimiz Nisan ayında Muğla’nın Fethiye ilçesinde dershaneye olan borcu yüzünden annesinin hapse atılmasına dayanamayan Soner Sipahi’nin kendini asarak intihar etmesidir. Bu olayın tek suçlusu vardır; o da patronlar sınıfı ve onların paralı eğitim sistemidir!
Özel Dershaneler Birliği (ÖZ-DE-BİR) Yönetim Kurulu Başkanı Faruk Köprülü, dershanelere yapılan zammın gerekçesi olarak, “Son üç yıldır ekonomik sıkıntıları dikkate alarak dershane ücretlerine zam yapmadık, ancak, bu yıl yüzde 10 oranında artışa gitmek zorunda kaldık” diyor. Patronlar nasıl da kendi çıkarlarını düşünüyorlar! Sanki zam yapmadıkları o üç yıl boyunca dershane patronları hiç kazanmadılar, dershanelerin kapılarını öğrencilere parasız açtılar! Oysa dershane patronları yılda toplam 1,6 milyar dolar kâr elde ediyor. Bu kârı biz işçi ve emekçilerden elde ediyorlar. Bu rakam dershane patronlarının ikiyüzlülüklerini ortaya koymaktadır.
Eğitim hakkı bütün işçi ve emekçilere ücretsiz olmalıdır. Devlet okullarında öğretmenlere atama yapılmayarak öğretmen açığı büyütüldü. İşçi-emekçi çocukları bir iş sahibi olmak için umut bağladıkları üniversiteye dahi gidemiyorlar. Tüm bunların sorumlusu eğitimi paralı hale getiren bu sistemdir. Paralı eğitim sisteminin ortadan kaldırılması için mücadele etmeliyiz. Parasız ve kaliteli eğitim biz işçilerin en temel hakkıdır.
Paralı Eğitime Hayır! Emekçilere parasız sağlık, eğitim, konut, ulaşım!