Şu sıralar etrafta göz virüsü adında salgın bir hastalık yaygın. Ne yazık ki ben de bu hastalıktan nasibimi aldım. Medya bu hastalıktan bahsetmiş fakat hiç haberim olmamıştı. İşyerinde önce bir arkadaşımız gözlerinden rahatsız olduğu için işe gelemedi. Hastalık işyerine yayılmaya başladı. Sonra bir abla daha oldu. O gün o ablaya izin verdikleri halde eve gitmedi. Yakında emekli olacağı için kendisini işten atmalarından korkuyordu. Bunun üzerine beni onun yanına yardımcı olarak verdiler. Bir süre sonra gözüme toz kaçtı zannederek kaşımaya başladım. Gözüm kızardı, o abladaki hastalık bana da bulaşmıştı. Bölüm şefimizden izin istedim, “ben veremem” dedi ve genel şefe yolladı O da gözümün durumunu gördüğü halde dalga geçmekle yetindi. Vardiya çıkışına kadar çalıştım ama toz gözümü iyice mahvetti.
Patronlar ve patronların adamlarında insanlık yok, onlar insan değil. Asalak takımı. O an çok güçlü, dişli olmak istedim, çok sinirlenmiştim ama tek başıma bir şey yapamıyorum bugün, ileride bunların hesabını soracağımıza inanıyorum. Ertesi gün hastaneye gittim, bir günlük rapor verdi doktor. Eve geldiğimde diğer gözüme de aynı şey oldu. Hafta başı yine hastaneye gittim, sigortalıyım sözde, 18 TL para ödedim hastaneye, üstelik de ilaç parası hariç. Yani paramız yoksa hapı yutmuşuz. Üç gün rapor verdi doktor, arayıp işyerine bildirdim. Müdür cevap olarak “çok almışsın” dedi. İnanılır gibi değil, sanki hastalık benim elimdeymiş gibi, raporu ben uygun görmüşüm gibi çok diyebiliyor pişkince. İşyerinde kim hasta olsa bir şeyin yok deyip inanmıyorlar. Patronlara hasta olmayan, zam istemeyen, yemek istemeyen, çay istemeyen, birbirini savunmayan işçiler, hak aramayan işçiler, her dediklerine boyun eğen işçiler lazım. Ben patronlara boyun eğmek istemiyorum.
İşçi kardeşlerim, haklarımızı bilelim, öğrenelim. Her zaman birlikten kuvvet doğar, kendi kendine bir şeylerin olmasına beklemekle olmuyor, mücadele etmeden de olmayacak. Biz istersek bir şeyler düzelir, biz istemezsek hiçbir şey düzelmeyecek. İşçiler olarak gücümüzün farkına varmalı ve örgütlenmeliyiz. Patronlardan daha kuvvetliyiz.