Dostlar merhaba. İşçi Dayanışması bültenimizde kimi zaman kazanılmış mücadelelerin haberlerini görebiliyorken, kimi zaman ne yazık ki işçi kardeşlerimizin çektiği sıkıntıları, uğradıkları haksızlıkları okuyoruz. Bunları okudukça ve yaşadıkça Nâzım Hikmet’in şu dizeleri geliyor aklıma.

Onlar istiyorlar ki

Kara toprağın kalbi durana kadar

Biz pazarda kelepir, bir mal gibi satalım

Kafamızın ışığını, gücünü kolumuzun

Evet, ne de güzel söylemiş işçi sınıfının şairi. Maalesef bizlere bunları dayatıyorlar, satıyoruz kafamızın ışığını, kolumuzun gücünü. Hem de ne şartlarda, günde 16 saat, görmeden güneşin doğuşunu-batışını çalışıyoruz. İnsanlıktan uzak yaşamlar sürüyoruz. Bizlere bu yaşananları reva görenlere Nâzım’ın dizeleriyle yanıt vermek çok güzel, ama tabi ki bunları uygulamak da bizim ellerimizdedir.

Onlara sokakta rastlarsanız

Ölümü görmüş gibi çevirin başınızı

Onlara elleriniz dokunmuşsa eğer

Yedi tas su dökün ellerinize

Onların adına benziyorsa eğer adınız

Adınızı değiştirin

Vebanın girdiği kapıdan girin

Onların evine atmayın ayak