UİD-DER olarak “12 Eylül Darbecileri Yargılansın” mitingine katıldık. Saflarını mücadeleci işçilerden oluşturan kortejimiz her zamanki disipliniyle miting alanında yer aldı. Kortej disiplinini bozmamak için kortej içinden, yaşlılar ve gerçekten mutlaka geçmesi gerekenler hariç geçmek isteyenlere, rica ederek disiplinimizi bozmamalarını söyledik. Bu ricamızı birçok kişi saygıyla karşıladı. Biraz bekleyerek geçtikten sonra ya da birkaç adım atarak kortejin etrafında dolaştılar. Ben kortejin en dış halkasını oluşturanlardandım. Saygıyla karşılayanlarla karşılıklı gülümsedik. Fakat bir de zorla geçmek isteyenler vardı ki, bunların söylediklerini defalarca düşünmek gerekiyor. Çünkü alenen patronların düşüncelerini savunduklarının farkında bile değillerdi. Bu zorla geçmek isteyenlerden biriyle geçen diyalogu aktarmak istiyorum:

Ben: Kortej içinden lütfen geçmeyelim.

Geçmek isteyen kişi: Karşıya geçeceğim.

Ben: Kenardan geçebilirsiniz.

Geçmek isteyen kişi: Neden geçmeme izin vermiyorsunuz?

Ben: Rica ederim kenardan geçin!

Geçmek isteyen kişi: Yahu ne var bunda?

Ben: Lütfen! Bakın sizden rica ettim. Kenardan geçin!

Geçmek isteyen kişi: İşte Türk solu sizin gibiler yüzünden gelişmiyor!

O kişi bu kadar laf ettikten sonra kenardan geçti. Oysa ilk ricamda geçseydi, ne kendi vakit kaybedecekti, ne de benim o kadar söz söylemem gerekecekti. Sadece karşılıklı gülümseyecektik.

O ettiği son cümle beni epeyce düşündürdü. Türk solu derken galiba mücadeleci işçilerin birliğinden bahsediyordu. Gelişmekten kastettiği ise mücadeleci işçilerin sayısının artması olabilir. Fakat ben tam tersini düşünüyorum. Örgütlenmeden mücadeleci işçilerin sayısı artmaz. Örgütlenme ise disiplinsiz olmaz. O kişi benden disiplinsiz davranmamı istiyor. Yani, kısaca örgütlü davranma diyor. Bana diyor ki, “Bırakınız geçsinler! Bırakınız yapsınlar!”.  

Gerçekten sınıf olarak örgütlülüğün bu kadar zayıfladığı bir dönemde patronların düşünceleri örgütsüz işçilerin ağızlarından hiç düşmüyor. Bunların tek tek ne anlama geldiğini örgütsüz işçilere ancak örgütlü işçiler anlatabilir. UİD-DER mücadeleci işçilerin kurduğu bir dernektir. Örgütsüz olan işçileri UİD-DER altında örgütlenmeye çağırıyorum. Çünkü örgütlüysek her şeyiz, örgütsüzsek hiçbir şeyiz! O zaman “Türk solu” da gelişir. İşçilerin yaşam koşulları da gelişir. Hatta her işçinin özlem duyduğu sömüren ve sömürüleni olmayan bir dünya da kurabiliriz. Yeter ki, işçi sınıfının disiplinini elden bırakmayarak örgütlenelim.