Ben 12 Eylül darbesinden sonra doğan bir kadın işçiyim. Kadıköy’de yapılan “12 Eylül’ün sorumluları yargılansın” mitingine UİD-DER kortejinde katıldım. Kortej benim gibi darbeden sonra doğan gençlerle doluydu.

12 Eylül’ün anlamını bana UİD-DER öğretti. UİD-DER’de yapılan etkinliklerde patronların işçi sınıfının mücadelesinden korktuklarını ve bunu engellemek için darbe yaptıklarını öğrendim. Binlerce mücadeleci işçinin işten atıldığını, işçilerin haklarına yapılan saldırıları öğrendim. Darbecilerin örgütsüz ve umutsuz bir gençlik yetiştirmek istediklerini öğrendim. Ancak bütün bunların sonucunda işçi sınıfının yılmayıp mücadele etmesi ve örgütlenmesi gerektiğini de öğrendim. Mitinge UİD-DER’de öğrendiklerimle katıldım. Kortejde ben de görev aldım. Heyecanlı ve umutluydum. Bir yandan aldığım sorumluluğu yerine getiriyorken diğer yandan sloganlara eşlik ediyordum. Darbe düzenine karşı haykırdığımız sloganlar oldukça anlamlıydı. Bu sloganlar işçi sınıfının örgütlenmesine ve Kürt halkının acılarına son bulmasına vurgu yapıyordu.

Darbe karşıtı mitinge başlarken, mitinge katılan sendika şubelerinin neredeyse hiç katılım örgütleyememesine şaşırdım. Diğer taraftan birkaç sendika şubesi hariç hiçbir sendika mitinge katılmamıştı. Ama yılmadan sendikalardaki işçi kardeşlerimizi örgütlemek için çalışmamız gerekiyor. Bu mitingin sonunda görevlerimizi yerine getirmeye devam etmeliyiz. 12 Eylül darbesinin hayatımızdaki etkilerine karşı mücadele etmeli ve darbecilerin yargılanmasını sağlamalıyız.