12 Eylül mitingi bana göre çok değişik bir atmosfer içinde geçti. Hayatımda ilk kez bir mitinge katılmıştım. Birçok kere UİD-DER’li arkadaşlar tarafından davet edildim. Ama korkularımdan dolayı katılamadım. Yani UİD-DER’li arkadaşlarla tanışalı 1 yılı geçmesine rağmen duyduğum korku, mitinglerin benim gibi gençlerde bıraktığı korku gibiydi. Bu açıdan benim için sıradan bir miting değildi. İlk başta pek bir çekingen olmama rağmen işçi arkadaşların sloganları arasında kendime geldiğimi hissetmiştim. Başta UİD-DER’li işçiler ve Kürt halkı olmak üzere bu insanlar, geçmişte yaşanmış ve yaşanmakta olanların hesabını sorarken, yani bir şeyleri değiştirmeye çalışırken sessiz kalamayacağımı anlamıştım. Ben de var gücümle slogan atmaya başladım. Herkes gibi yumruğumu kaldırarak haykırdım: “Faşizmi ancak işçiler ezer!” Sonuç olarak dayanışmanın ve mücadelenin önemini anladığım bu miting benim için çok iyi geçti ve bana çok şey ifade etti. Herkes bir yerden başlamalı…