Mutaş işgali sona erdi. Yaklaşık 65 gündür süren mücadele, işçilerin kıdem ve ihbar tazminatlarını almaları ile sona erdi. Bu mücadelenin doruk noktası olan işgal sürecinde, Mutaş işçilerinin aileleriyle sohbetler etme fırsatı bulduk. Sohbetlerimiz sırasında işçi eşlerine, yürütülen mücadele ve işgal hakkındaki düşüncelerini sorduk. Mutaş direnişçisi Dursun abinin eşi düşüncelerini şu sözlerle aktardı:
“Ben eşimin sonuna kadar arkasındayım. Benim tek dileğim eşimin işine geri dönmesi. Burada işçilerin çoğu 40 yaşının üstünde, dolayısıyla tazminattan önemli olan işe geri dönmektir bence. Eşim buraya 15 senesini verdi, çalıştığında iyiydi de sendikalı olunca mı kötü oluyor? Böyle adaletsizlik olmaz. Bir buçuk senedir fazla mesai ücretleri verilmiyor ve izin kullandırılıyor. Benim üç çocuğum var ve hepsi de okuyor. Eşim burada bel fıtığı oldu. Şimdi eşim tüm bu adaletsizliğe karşı sendikalaştı ve işten atıldı. Onlara iyi bir destek vermek lazım, bir yakınım sendika üyesi ve kazanırsanız bu herkese örnek olur diyor. Ben sonuna kadar yanındayım. Bu yola başladıysa sonuna kadar gitsin, örnek olsun.”Bu sırada Coşkun abinin eşi sözü alıyor ve şunları aktarıyor: “Biz işten atılan işçilerin işe geri alınmasını istiyoruz. Onlar ekstradan para istemediler, onlar haklarını istediler. Eşim burada 11 yıldır çalışıyordu. Ama hakkını aramaya koyulunca patron gözünün yaşına bakmadan işten çıkardı. Mutaş işçileri haklarını almak için sendikaya üye oldular. Ben oğlumu okuldan alıp geldim buraya ve sonuna kadar eşimi destekliyorum. Biz moral verdikçe onlar daha çok direnecekler. Buradan herkesin bu mücadeleye destek vermelerini istiyorum.”
İşçi eşleri ve aileleri işgal süresince oldukça iyi tutumlar sergilediler. Polisin azgın saldırısı, gazlı saldırısı, vinci işçi ailelerinin üzerine sürdürmesi onlara geri adım attırmadı. Sürekli polisle tartışan, sloganlarla eşlerine destek olan ve kapıları zorlayan kadınlar, eşleriyle birlikte kavga veriyorlardı. İşgalci işçilerden Metin’in kız kardeşi de işgalle ilgili düşüncelerini kısaca şöyle aktardı: “Mutaş işçileri sonuna kadar haklılar, onlar işlerine geri dönmek, onurlarına sahip çıkmak için buradalar. Biz ailecek hep yanındayız, destekçisiyiz abimin. Buradan herkesin bu mücadeleye sahip çıkmasını istiyorum.”
İşgalci aileler ve eşleri bu mücadele ile birbirleriyle tanıştılar ve birlikte mücadele vermenin önemini yaşayarak gördüler. Mutaş işçileri uzun zamandır birlikte çalışmalarına rağmen, paylaşımları ve arkadaşlıkları direniş sürecinde olduğu kadar gelişmemiş. Ancak Mutaş işgali işçi ailelerini birleştirdi ve birlikte mücadele etmelerini sağladı. Hep birlikte slogan attılar, hep birlikte polisle kavga ettiler ve mücadele yürüttüler. Gerçekten işçi eşlerinin verdikleri mücadele son zamanların en iyi örneğini teşkil ediyordu. İşçi eşleri ve ailelerin duygu ve düşünceleri kısaca bunlardı. Bir mücadele daha bitti, ama önümüzde nice mücadeleler olacak. Bu mücadelelerde işçi eşlerinin rolü çok önemlidir. Onların desteği mücadelede başarının yolunu döşeyecektir.