Merhabalar emekçi kardeşlerim. Ayın neredeyse 30 gününü çalışarak geçiriyoruz. Gece, gündüz, hafta sonu demeden… Ama gelin görün ki ayın ortasını bulmadan cebimiz boşalıyor. Sonra kara kara düşünüyoruz, ayın sonunu ne yapsak da getirsek diye. Her şeyimizden kısıyoruz. Meselâ sigaramızdan, dışarıda içeceğimiz bir bardak çaydan, hatta yediğimiz yemekten kısıyoruz. Ama yok, yok bir türlü ayın sonu gelmiyor. Bu sistemin pisliklerini, zorluklarını inatla üstlenip taşımaya çalışıyoruz. Kâh düşüp, kâh devam ediyoruz. Anamızdan emdiğimiz süt burnumuzdan geliyor, getiriliyor. Bu kadar rezilliği, sıkıntıyı sırf patronlar kârına kâr katsın diye çekiyoruz.
Emekçi kardeşlerim, biz böyle sustukça ezilmeye ve sömürülmeye devam edeceğiz. Kardeşlerim böyle bir yere varamıyoruz. Gelin birleşelim. ÖRGÜTLENİP BİRLEŞİRSEK bu kölelik sistemini, emek sömürüsünü yok ederiz.
Yaşasın Sınıf Mücadelesi!