İşten atılan Konveyör işçileri olarak sabah saatlerinde buluştuk. Bir arkadaşımız rahatsızlanmış, üzüldük. Kahvaltımızı yaptık. Yanımızda UİD-DER’li arkadaşlar da var. Konveyör patronu işçilere bizi karalayan, kendini “saf kan 68’li” olarak tanıtan bir mektup yazmış, okuduk. Bu mektubu cevapsız bırakmayacağız, yakında işçilere biz de bir mektup göndereceğiz. Safkan direnişçi işçiler olarak!
Durakta minibüs bekliyoruz, direniş yerlerine ziyarete gideceğiz. Beklerken mahallelinin dikkatini çekiyoruz. Bir amca, “kızım ne oluyor” diye sordu. “İşten atıldık, direnişe gidiyoruz” diye cevapladık. Ne dese beğenirsiniz? “Kızım CHP olsa işten atılmazsınız”?! Eh be amca hiç mi duymadın Akdeniz Çivi’yi, İzmir’i, Kadıköy’ü… Kırmadık, konuştuk minibüs gelene kadar.
Araca bindik. Kendimizi tanıttık. İşten atıldığımızı, direnişe gittiğimizi söyledik. Şoför “haklısınız, para vermeyin” dedi. Teşekkür ettik. Minibüste hiç kimsenin merak edip de ne olduğunu sormaması dikkatimizi çekti.
konveyor (2).JPG [1]
İşte Mermerciler Sanayisi içindeyiz. Dövizlerimizle yürüyoruz. Dilimizde “Saba İşçisi Yalnız Değildir” sloganlarıyla 5. sokaktan yukarı çıkıyoruz. Sarı yağmurluklarıyla Saba işçileri de bizlere sloganlarla yanıt veriyor. Heyecanımız artıyor.
konveyor (5).JPG [2]
Ve direniş yerindeyiz. Sloganlar ardı ardına. Herkes çok neşeli… Çadıra buyur ediliyoruz. Direnişleri konuşuyoruz. İş ortamını, çalışan işçileri konuşuyoruz. Bir kısım arkadaşımız da ateşin etrafında koyu bir sohbette.
konveyor (6).JPG [3]
Dakikalar geçiyor. Önce Bericap, ardından UPS direnişindeki işçiler de Saba’ya geliyorlar. Direnişçiler birleşiyor. Hep beraber “Yaşasın Sınıf Dayanışması” diyoruz. Saba’ya iş başvurusuna gelen işsizlere durum anlatılıyor. Geri dönüp gidiyorlar.
konveyor (7).JPG [4]
Bir kısım işçi halay çekiyor. Soğuğa da direniyor işçiler. Zaman geçiyor. Önce Bericap ardından UPS ve sonrasında bizler Saba işçileriyle vedalaşıyoruz. Dönüşte şoföre yine bizden para almıyor. Fakat bu kez minibüste bir küçük çocuk annesine dövizlerimizi gösteriyor. Sevinerek durumumuzu anlatıyoruz. UİD-DER’li arkadaşlar bizi öğlen yemeğine davet ediyorlar, yemeğimizi yiyoruz, çay içip sohbet ediyoruz. Sonra yeniden Konveyör önündeyiz. Sabah bizimle olmayan arkadaşımız da ellerinde simitle bizlere katılıyor. Rimaks Deri işçisi yanımızda. Halay çekiyoruz, horon tepiyoruz. Hava karardı.
konveyor (8).JPG [5]
Konveyör işçileri vardiya değişiminde bulunuyor. Çoğu yorgun ve ürkek. Kısa Çalışma Ödeneğinden işçiler yıllık izinlere çıkartılıyor. Bir arkadaşımız sesli konuşmalarla, işçilere direnişi, birlik olmayı ve sendikalaşmayı anlatıyor. “İşçiler Birlik Olsa Konveyör Yerinden Oynar” diye slogan atıyoruz, neşeyle. Yağmura karışıyor sesimiz. Servisler yavaş yavaş kalkıyor. Fabrika sessizliğe gömülüyor. İşçiler yorgun evlerinin yolunu tutuyor. Bizse yarınki işlerimizi planlamak için Aydınlı’ya doğru yürüyoruz.
konveyor (9).JPG [6]