Kayıp işçilerin aileleri dört gündür çukurun etrafında acıyla bekliyorlar. Sözde acılarını paylaşmak üzere gelen devlet ve hükümet zevatı ise bildik oyunu oynamaya ve bildik replikleri tekrarlamaya devam ediyorlar: “Üzgünüz, Allah sabır versin, takdiri ilahi!” Ancak bu sözler öfkeli aileleri yatıştırmaya yetmiyor. Evlatlarının, kardeşlerinin, eşlerinin göz göre göre ölüme gönderilmeleri insanları çileden çıkarıyor.
Son 10 günde çeşitli şehirlerde ve sektörlerde çalışan 40’a yakın işçi kardeşimiz iş cinayetlerinde katledildi. Sermayenin azgın kâr hırsı, sermaye hükümetinin ve devletinin vurdumduymazlığı, denetimsizlik, her gün yeni kazalara davetiye çıkarıyor. Ve işçiler sessiz ve örgütlenmeden uzak kalmaya devam ettikçe ne yazık ki katliamların sonu gelmeyecek!